Όταν το 1990 άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά με το χώρο του Χρηματιστηρίου, ο αριθμός των μετοχών της Εθνικής Τράπεζαςέφθανε στις 12.217.921. Σήμερα, 23 χρόνια αργότερα -και πριν από το reverse split που θα γίνει στις επόμενες μέρες- αν συνυπολογίσουμε τις μετοχές που θα εκδοθούν από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου λόγω ανακεφαλαιοποίησης, ο αριθμός των μετοχών της Τράπεζας θα φθάσει στα 23,97 δισεκατομμύρια! (Το τραγικότερο όλων βέβαια είναι ότι, στα τέλη Φεβρουαρίου του 1990, ο Τραπεζικός Δείκτης του Χ.Α. έφθανε στις 605 μονάδες, ενώ χθες -ο ίδιος δείκτης- έκλεισε στις 243 μονάδες).
Αυξήθηκε πάρα πολύ ο αριθμός των μετοχών στο ελληνικό Χρηματιστήριο. Και στο μεταξύ,χάθηκε η αξία τους. Και τώρα, επιχειρώντας -σαν Χρηματιστήριο, σαν οικονομία, ή σαν Κράτος- ένα νέο ξεκίνημα, η διαδικασία αντιστρέφεται.
Αυξήθηκε πάρα πολύ ο αριθμός των μετοχών στο ελληνικό Χρηματιστήριο. Και στο μεταξύ,χάθηκε η αξία τους. Και τώρα, επιχειρώντας -σαν Χρηματιστήριο, σαν οικονομία, ή σαν Κράτος- ένα νέο ξεκίνημα, η διαδικασία αντιστρέφεται.
Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το reverse split (“σύμπτυξη του αριθμού μετοχών”) μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
α) Με τη μείωση του μετοχικού κεφαλαίου. Η μείωση του μετοχικού κεφαλαίου μπορεί να γίνει είτε για να συμψηφιστούν ζημιές παλαιότερων χρήσεων, είτε για να επιστραφεί κεφάλαιο στους μετόχους της εταιρίας.
β) Με την αύξηση της ονομαστικής τιμής της μετοχής. Δηλαδή, αυξάνεται η ονομαστική τιμή, ενώ παράλληλα μειώνεται (με τον ίδιο συντελεστή) ο αριθμός των μετοχών, έτσι ώστε το μετοχικό κεφάλαιο να παραμένει το ίδιο.
Η μείωση του αριθμού των μετοχών, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα μίας αρνητικής περιόδου της χρηματιστηριακής αγοράς. Και γίνεται για ψυχολογικούς κυρίως λόγους. Η σημερινή χρηματιστηριακή αγορά της Αθήνας, μας δίνει πάρα πολλά σχετικά παραδείγματα. Μία μετοχή με τιμή 0,15 ή 0,20 ευρώ, συνήθως δίνει την εικόνα της μετοχής μίας εταιρίας η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αυτή την αρνητική εντύπωση είναι που θέλουν να ανατρέψουν οι διοικήσεις των εταιριών με την απόφασή τους να προχωρήσουν σε reverse split.
Όμως, πολλοί ακαδημαϊκοί και αναλυτές, είναι επικριτικοί στην πρακτική του reverse split, αφού, όπως υποστηρίζουν, μία τέτοια κίνηση δίνει το “μήνυμα” ότι η διοίκηση δεν έχει εμπιστοσύνη στην πορεία της εταιρίας και ότι αναμένει περαιτέρω πτώση της τιμής, την οποία πτώση προσπαθεί να καλύψει με παρόμοια τεχνάσματα. Και παράλληλα, επισημαίνεται ότι, η χρηματιστηριακή ιστορία και εμπειρία μας δείχνουν ότι, οι πρακτικές του reverse split συνήθως αποτυγχάνουν στο να διακόψουν (ή έστω να περιορίσουν) την πτωτική πορεία της μετοχής και ότι, τελικά, αυτές οι κινήσεις καταλήγουν να δημιουργούν ένα “στίγμα” για τη μετοχή, το οποίο χρειάζεται αρκετό χρονικό διάστημα για να ξεπερασθεί.
Και αυτό συμβαίνει επειδή η φαινομενικά “υψηλή τιμή” που αποκτά η μετοχή μετά το reverse split, δημιουργεί την εντύπωση ότι αυτή έχει ακόμη περιθώρια πτώσης, με δεδομένο και το αρνητικό κλίμα στην αγορά.
Βεβαίως, δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι η πτώση στην τιμή της μετοχής είναι αποτέλεσμα μόνον των πτωτικών τάσεων της ευρύτερης αγοράς. Και γενικά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί σε ποιό βαθμό, για την πτώση της τιμής της μετοχής, ευθύνεται η πτωτικότητα της αγοράς και σε ποιό βαθμό η αρνητική πορεία της εταιρίας.
Η αντίστροφη πρακτική ακολουθείται στην περίπτωση ανοδικής φάσης της αγοράς. Τότε, το σύνηθες φαινόμενο είναι οι μετοχές να υφίστανται split. Δηλαδή, μία μετοχή να “σπάει” σε περισσότερες, με αντίστοιχη μείωση και της τιμής του (χωρίς βεβαίως ο μέτοχος να υφίσταται βλάβη, αφού έχει αυξηθεί ο αριθμός των μετοχών που έχει στην κατοχή του) Στην περίπτωση αυτή, η μετοχή δίνει την “ψυχολογική εντύπωση” ότι διαπραγματεύεται σε χαμηλή τιμή και έτσι προτιμάται από πολλούς επενδυτές, οι οποίοι, είτε γνωρίζουν -και εκμεταλλεύονται- αυτό το φαινόμενο, είτε δε γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς και πέφτουν στην “παγίδα” της φαινομενικά χαμηλής τιμής.
Εκτίμησή μας είναι ότι, η πρακτική των reverse splits που τώρα γίνεται αναγκαστικά από τις Τράπεζες, σταδιακά θα υιοθετηθεί και από άλλες εταιρίες. Θα είναι και αυτό ένα από τα μέτρα για τη σταδιακή επαναφορά της έννοιας της “αξίας” στο χώρο του Χρηματιστηρίου. Θα πρέπει να δούμε το φαινόμενο του reverse split, σαν ένα φυσιολογικό και συνηθισμένο φαινόμενο των “μακροχρόνιων κύκλων” της χρηματιστηριακής αγοράς: “Μάζεμα” του αριθμού των μετοχών στις κακές ημέρες του αρνητικού κύκλου και “άπλωμα” του αριθμού τους (με split και φαινομενική μείωση του αριθμού των μετοχών) στα ανοδικά χρόνια. Όμως, με μία βασική προϋπόθεση: τη διατήρηση μίας εταιρίας στη ζωή και το ξεπέρασμα των δυσκολιών κατά τη διάρκεια του πτωτικού κύκλου. Όπως μας αποδεικνύει -με σκληρό τρόπο- η πραγματικότητα, αυτό δε θα πρέπει να το εκλαμβάνουμε σα δεδομένο.
Υπάρχει μία αρκετά μεγάλη διχογνωμία για το τί ακριβώς συμβαίνει με ένα reverse split και το ποιά μηνύματα εκπέμπονται προς τους επενδυτές. Όμως, εκτίμησή μας είναι πως, μετά την “ολική καταστροφή” που επήλθε στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, η μείωση του αριθμού των μετοχών από τις εισηγμένες εταιρίες, κυρίως εάν συμβεί καθώς εισερχόμαστε στη φάση της σταθεροποίησης, θα μπορέσει -μακροχρόνια- να αποβεί ένας από τους παράγοντες ανάκτησης της αξίας των εισηγμένων εταιριών και του κύρους της αγοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο Διαχειριστής δεν υποχρεούται σε απαντήσεις επί των σχολίων. Οι απαντήσεις σε ερωτήματα δίδονται έναντι αμοιβής, όπως αναφέρεται σχετικά στο πάνω μέρος του ιστολογίου στο κουτάκι με το τίτλο ΡΩΤΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.