Toυ Δημήτριου Κοσμούλη - τ.Δ/ντή Ο.Α.Ε.Ε.
Με το Ν. 3863/2010 επιχειρήθηκε η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με σκοπό να διασφαλισθεί η βιωσιμότητά του αλλά και να καταστεί πιο αποτελεσματικό.
Οι εξελίξεις στη χώρα διαμόρφωσαν γεγονότα που συνέχισαν να επηρεάζουν το ασφαλιστικό σύστημα ή εμφανίστηκαν αποκλίσεις και αστοχίες με αποτέλεσμα να μην εκπληρώνεται επαρκώς ο κοινωνικός προσανατολισμός του αλλά και να κλονίζεται ακόμα και η βιωσιμότητά του.
Πολύ σύντομα λοιπόν, μέσα σε ένα χρόνο κατέστη επιτακτικό να γίνει νέα νομοθετική ρύθμιση ώστε να αντιμετωπισθούν πιο δίκαια και ολοκληρωμένα, ζητήματα όπως η προστασία ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, με ρυθμίσεις για το Ε.Κ.Α.Σ., την κάλυψη ανέργων, την προστασία της μητρότητας, την υποστήριξη ατόμων με αναπηρία, την απασχόληση συνταξιούχων χωρίς διακοπή επαγγ. κ.λπ., καθώς και η επίλυση προβλημάτων ασφαλιστικού περιεχομένου των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοκινητιστών.
Παρακάτω εκτίθενται οι σχετικές διατάξεις του Ν. 3996/5-8-11 με τις οποίες τροποποιούνται διατάξεις του Ν. 3863/10, καθώς και άλλων ασφαλιστικών νόμων, κυρίως όμως παρατίθενται όλες οι διατάξεις εκείνες που αφορούν τους ασφαλισμένους του Ο.Α.Ε.Ε. καθώς σε πολλές περιπτώσεις τροποποιούνται και οι αντίστοιχες διατάξεις του ΠΔ 258/05 καταστατικού ασφάλισης του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.).
1. Αναγνώριση χρόνου προ εγγραφής από τους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ
Με τις διατάξεις των παραγ. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 και 17 του άρθρου 10 του Ν.3863/10 επήλθαν σημαντικές μεταβολές στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης που αφορούσαν τόσο το χρόνο ασφάλισης όσο και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Για να αμβλυνθούν οι ενδεχόμενες αρνητικές συνέπειες από τις απότομες μεταβολές, με την παραγ. 18 του ίδιου άρθρου, η οποία αντικατέστησε το άρθρο 40 του Ν.2084/92 ρυθμίστηκαν οι χρόνοι που μπορούν να αναγνωρισθούν για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή προσαύξηση της σύνταξης, μεταξύ αυτών, ως χρόνος ασφάλισης λογίζεται και ο χρόνος αποδεδειγμένης άσκησης επαγγέλματος πριν την εγγραφή στα μητρώα των πρώην Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Α. για τον οποίο δεν είχαν καταβληθεί εισφορές.
Σύμφωνα λοιπόν με τις διατάξεις του άρθρου 41 παραγ. 1 του Ν. 3996/11 οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ μπορούν, μετά από σχετική αίτησή τους, να αναγνωρίσουν ως χρόνο ασφάλισης το χρονικό διάστημα αποδεδειγμένης άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας η οποία υπάγεται στα πρώην ταμεία ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑ, πριν την εγγραφή στα μητρώα τους, για το οποία δεν είχαν καταβληθεί οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές. Ο χρόνος αυτός δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5 έτη και λαμβάνεται υπόψη τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω γήρατος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης λόγω γήρατος.
Ποιοι δεν έχουν το δικαίωμα;
Δεν δικαιούνται να αναγνωρίσουν το χρόνο αυτόν όσοι ασφαλίσθηκαν για το ίδιο διάστημα σε άλλον ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο, καθώς και όσοι με δική τους αίτηση έλαβαν εξαίρεση νόμιμα για οποιαδήποτε αιτία από την ασφάλιση των πρώην Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Ε. για το διάστημα του οποίου ζητείται η αναγνώριση.
Ποσό εξαγοράς του αναγνωριζόμενου χρόνου
Η εξαγορά του αναγνωριζόμενου χρόνου γίνεται με την καταβολή ασφαλιστικής εισφοράς ίσης με την εισφορά του κλάδου σύνταξης της 5ης ασφαλιστικής κατηγορίας του Ο.Α.Ε.Ε. όπως ισχύει κάθε φορά ή κατόπιν αίτησης του ασφαλισμένου, σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία.
Τρόπος εξαγοράς
Το ποσό της εξαγοράς καταβάλλεται είτε εφάπαξ, είτε σε ισόποσες διμηνιαίες δόσεις που δεν μπορούν να υπερβαίνουν το ήμισυ του αριθμού των αναγνωριζομένων μηνών. Για την εξόφληση του ποσού εξαγοράς εφαρμόζεται η νομοθεσία του Ο.Α.Ε.Ε. για την είσπραξη οφειλομένων εισφορών και σε κάθε περίπτωση το ποσό της εξαγοράς θα πρέπει να έχει εξοφληθεί κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης.
Προσαύξηση της σύνταξης
Το ποσό της μηνιαίας σύνταξης προσαυξάνεται, για κάθε έτος χρόνου προ εγγραφής που αναγνωρίζεται κατά ποσοστό 2% επί της ασφαλιστικής κατηγορίας, επί της οποίας καταβλήθηκαν οι αναλογούσες εισφορές, ανεξαρτήτως συνταξιοδοτικού καθεστώτος που επιλέγεται.
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς της παραγράφου αυτής αρχίζει από 1/1/2011 και εφαρμόζεται για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτήν την ημερομηνία και εφεξής, με τις διατάξεις του άρθρου 10 Ν. 3863/10.
Θα ακολουθήσει απόφαση Υπ. Εργ. Και Κοιν. Ασφ., όπου θα καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την απόδειξη του χρόνου προ της εγγραφής στα μητρώα των φορέων Τ.Ε.Β.Ε.-Τ.Α.Ε.-Τ.Σ.Α.
2. Απασχόληση συνταξιούχων
Κατά την τελική διατύπωση της διάταξης της παραγ. 1 του άρθρου 16 του Ν. 3863/2010, εκ παραδρομής δεν περιελήφθη διάταξη που να προβλέπει τη διακοπή ή αναστολή της καταβολής της σύνταξης σε περίπτωση απασχόλησης του συνταξιούχου σε εργασία υπαγόμενη στην ασφάλιση του φορέα από τον οποίο συνταξιοδοτείται, όπως προβλεπόταν από τις διατάξεις του άρθρου 63 παραγ. 7 του Ν. 2676/1999, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα, όπου οι καταστατικές διατάξεις των φορέων προβλέπουν διακοπή ή αναστολή καταβολής της σύνταξης όταν ο συνταξιούχος αναλάβει εργασία που υπάγεται στην ασφάλιση του φορέα που συνταξιοδοτείται.
Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων η διάταξη της παραγ. 7 του άρθρου 63 του Ν. 2676/99, όπως αντικαταστάθηκε με την παραγ. 1 του άρθρου 16 του Ν. 3863/10 αντικαθίσταται και ορίζει ότι κάθε διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα καταργείται, εκτός των καταστατικών διατάξεων των φορέων που προβλέπουν διακοπή ή αναστολή καταβολής της σύνταξης σε περίπτωση που ο συνταξιούχος αναλαμβάνει εργασία ή αυτοαπασχολείται στην ασφάλιση του φορέα από τον οποίο συνταξιοδοτείται.
Στις περιπτώσεις αυτές δεν καταβάλλονται προσαυξημένες εισφορές όπως προβλέπεται από την παραγ. 2 του άρθρου 16 του Ν.3863/10.
Στον κανονισμό παροχών του ΟΑΕΕ Π.Δ. 258/05, προβλέπεται με τη διάταξη του άρθρου 32 παραγ. 1 ότι η καταβολή της σύνταξης αναστέλλεται αν συνταξιούχος γήρατος ή αναπηρίας αναλάβει άσκηση επαγγέλματος που υπάγεται στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε.. Επομένως, για το συνταξιούχο του Ο.Α.Ε.Ε. που θα αναλάβει δραστηριότητα υπαγόμενος στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., δεν ισχύουν οι διατάξεις της παραγ. 1 του άρθρου 16 Ν. 3863/10, αλλά εφαρμόζονται οι διατάξεις του κανονισμού του Ο.Α.Ε.Ε. περί αναστολής καταβολής της σύνταξης.
3. Αίτηση συνταξιοδότησης στον ΟΑΕΕ χωρίς διακοπή επαγγελματικής δραστηριότητας
Με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 30 του ΠΔ 258/2005, το δικαίωμα για σύνταξη γήρατος αρχίζει από την 1η του επόμενου μήνα από εκείνον που υποβλήθηκε η αίτηση για σύνταξη.
Με το άρθρο 13 του Κανονισμού Ασφαλιστικής λειτουργίας του Ο.Α.Ε.Ε., ορίζεται ότι με την υποβολή της αίτησης πρέπει να προσκομίζεται και η βεβαίωση της αρμόδιας ΔΟΥ περί της διακοπής του επαγγέλματος. Εάν δεν προσκομισθεί η βεβαίωση διακοπής της Δ.Ο.Υ., η σύνταξη αρχίζει από τον επόμενο μήνα διακοπής του επαγγέλματος.
Επειδή τελευταία λόγω έλλειψης υποδομών και προσωπικού υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην έκδοση των συνταξιοδοτικών αποφάσεων και οι ασφαλισμένοι λόγω της διακοπής του επαγγέλματος αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, θεσπίστηκε η διάταξη του άρθρου 49 του Ν. 3996/2011, με την οποία αντικαθίσταται η διάταξη της παραγ. 1 του άρθρου 30 ΠΔ 258/2005, ως εξής:
Η σύνταξη λόγω γήρατος χορηγείται από την 1η του επόμενου μήνα μέσα στον οποίο υποβλήθηκε η αίτηση για απονομή της σύνταξης. Αν ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε., ο οποίος έχει θεμελιώσει σύμφωνα με τη νομοθεσία του οργανισμού συνταξιοδοτικό δικαίωμα λόγω γήρατος, επιθυμεί τη διατήρηση του επαγγέλματός του και μετά την αίτηση συνταξιοδότησης λόγω γήρατος στην οποία έχει δηλώσει ρητά τη επιθυμία του αυτή, η σύνταξη καταβάλλεται από την 1η του επόμενου μήνα εκείνου της υποβολής των δικαιολογητικών διακοπής του επαγγέλματος που προβλέπονται από το άρθρο 13 του κανονισμού ασφαλιστικής λειτουργίας (Υ.Α. Φ80000/7228/308/06). Η διακοπή του επαγγέλματος δεν μπορεί να απέχει πάνω από 12 μήνες από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για συνταξιοδότηση. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται η νομοθεσία του οργανισμού τόσο ως προς την καταβολή των προβλεπόμενων εισφορών όσο και ως προς τον υπολογισμό του συντάξιμου χρόνου και του ποσού της σύνταξης. Οι ασφαλιστικές εισφορές του χρονικού διαστήματος από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης μέχρι την ημερομηνία υποβολής των δικαιολογητικών διακοπής του επαγγέλματος δεν ρυθμίζονται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο και πρέπει να έχουν καταβληθεί μέχρι την ημερομηνία έναρξης καταβολής της σύνταξης. Σε αντίθετη περίπτωση η σύνταξη καταβάλλεται από την πρώτη του επόμενου μήνα της πλήρους εξόφλησης.
4. Προσωρινή αναπηρική σύνταξη χωρίς διακοπή επαγγελματικής δραστηριότητας
Με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ΠΔ 258/05 που αφορούν τις προϋποθέσεις σύνταξης λόγω αναπηρίας προ-βλέπεται ότι οι ασφαλισμένοι του Ο.Α.Ε.Ε., απαιτείται, με την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης και η διακοπή του επαγγέλματός τους. Πολλές φορές, ασφαλισμένοι που υπέβαλαν αίτηση για σύνταξη αναπηρίας, κρίνονταν από τις υγειονομικές επιτροπές για ορισμένο χρόνο και με τη λήξη του, έπρεπε να επανεξετασθούν για τη συνέχιση καταβολής της σύνταξης. Εάν οι επιτροπές τους έκριναν ικανούς για εργασία, περιέρχονταν σε δυσμενή θέση διότι διακοπτόταν η καταβολή της σύνταξης και δεν είχαν εισόδημα από επαγγελματική δραστηριότητα διότι είχαν κάνει διακοπή.
Με τη διάταξη του άρθρου 50 Ν. 3996/2011 δίνεται το δικαίωμα στα πρόσωπα που κρίνονται ανίκανα για ορισμένο χρόνο από τις Υγειονομικές επιτροπές, να διατηρούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα για όσο χρόνο διαρκεί η αναπηρία τους, καταβάλλοντας τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς όμως να απασχολούνται προσωπικά.
Με την ανωτέρω διάταξη αντικαθίστανται οι παράγραφοι 1 και 2 του ΠΔ 258/05 ως εξής:
α) Ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε. δικαιούται σύνταξη λόγω αναπηρίας, αν έγινε ανάπηρος κατά τη έννοια του παρό-ντος (άρθρο 21 παραγ. 3 ΠΔ 258/05) και έχει πραγματοποιήσει πέντε έτη ασφάλισης, από τα οποία δύο έτη μέσα στα πέντε τελευταία έτη πριν την επέλευση της αναπηρίας ή τη διακοπή της ασφάλισης.
Εάν κατά τη διάρκεια των πέντε ετών ο ασφαλισμένος έχει συνταξιοδοτηθεί, η περίοδος των πέντε ετών επεκτείνεται για όσο χρόνο συνταξιοδοτήθηκε.
β) Σύνταξη λόγω αναπηρίας δικαιούται και ο ασφαλισμένος που έχει πραγματοποιήσει 15 έτη ασφάλισης και δεν έχει ασφαλισθεί, από τη διακοπή της ασφάλισής του ως την επέλευση της αναπηρίας, σε άλλο ασφαλιστικό φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο.
Αν ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε. κριθεί οριστικά ανάπηρος από τις αρμόδιες Υγειονομικές επιτροπές, απαιτείται με την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας και η διακοπή του επαγγέλματος από την αρμόδια Δ.Ο.Υ..
Αν ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε. κριθεί ανάπηρος από τις Υγειονομικές επιτροπές για ορισμένο χρονικό διάστημα, δικαιούται να διατηρεί την επαγγελματική του δραστηριότητα για το διάστημα αυτό, εφ΄ όσον καταβάλλει τις ασφαλιστικές εισφορές που αναλογούν και δεν αυτοαπασχολείται.
5. Αναγνώριση χρόνων ασφάλισης στον Ο.Α.Ε.Ε.
Με τις διατάξεις της παραγ.18 του άρθρου 10 του Ν.3863/10 επανακαθορίστηκαν οι χρόνοι ασφάλισης που λαμβάνονται υπόψη για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων τόσο για τη θεμελίωση όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης κατά περίπτωση, καθώς και ο τρόπος αναγνώρισης και εξαγοράς τους.
Με τις διατάξεις των άρθρων 39, 40, 41 του Ν.3996/11 επιχειρήθηκε η αποσαφήνιση των ρυθμίσεων της παραγ. 18 του άρθρου 10 του Ν.3863/10 ως προς το εύρος του πεδίου εφαρμογής τους, αλλά και η περιγραφή του τρόπου αναγνώρισης και εξαγοράς τους. Οι χρόνοι στους οποίους αναφέρονται οι ανωτέρω διατάξεις αφορούν τους ασφαλισμένους οι οποίοι θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από 1/1/2011, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 Ν. 3863/2010.
Από τους προβλεπόμενους με τις ανωτέρω διατάξεις χρόνους ασφάλισης, οι οποίοι αναγνωρίζονται από τον Ο.Α.Ε.Ε. είναι α) ο πλασματικός χρόνος παιδιών, β) ο χρόνος κενών διαστημάτων ασφάλισης, γ) ο χρόνος σπουδών, δ) ο χρόνος Στρατιωτικής Υπηρεσίας, ε) ο χρόνος προσωρινής κράτησης φυλάκισης για το αδίκημα της ανυπακοής ή ανυποταξίας στρατευσίμων λόγω θρησκευτικών ή ιδεολογικών πεποιθήσεων και στ) ο χρόνος άσκησης επαγγέλματος πριν από την εγγραφή στα μητρώα των πρώην ταμείων Τ.Ε.Β.Ε. - Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Α..
5.1 Πλασματικός χρόνος παιδιών
Με τις διατάξεις της παραγ. 7 του άρθρου 4 του Ν.3029/2002, όπως αντικαταστάθηκαν από τις διατάξεις της παραγ. 1 του άρθρου 141 του Ν.3655/2008, παρέχονταν στις ασφαλισμένες μητέρες των φορέων κύριας ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α., να αναγνωρίσουν πλασματικό χρόνο ασφάλισης για παιδιά που είχαν γεννηθεί από 1-1-2000 και εφεξής, μέχρι και 5 χρόνια (1 για το πρώτο παιδί και 2 έτη για κάθε επόμενο μέχρι το τρίτο). Το δικαίωμα αυτό μπορούσε να ασκηθεί και από ασφαλισμένους πατέρες υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Με την ισχύ από 1/1/2011 των διατάξεων του άρθρου 10 του Ν.3863/2010, κατέστησαν αυστηρότερες οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης τόσο ως προς τα όρια ηλικίας όσο και ως προς τους απαιτούμενους χρόνους ασφάλισης. Για αυτό με την ψήφιση του Ν.3996/2011 δόθηκε η δυνατότητα να αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος παιδιών και από τους δύο ασφαλισμένους γονείς με τις ίδιες προϋποθέσεις, τόσο σε φορείς κύριας ασφάλισης όσο και σε φορείς επικουρικής ασφάλισης ανεξάρτητα από το χρόνο γέννησης των παιδιών.
Ειδικότερα σύμφωνα με την παραγ. 1 του άρθρου 39 του Ν.3996/2011: «Στους ασφαλισμένους των φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητος Υ.Ε.Κ.Α. πλην Ο.Γ.Α. καθώς και του Ν.Α.Τ., οι οποίοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 και εφεξής, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10 αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος για κάθε παιδί ο οποίος ανέρχεται σε ένα έτος για το πρώτο και σε 2 έτη για κάθε επόμενο και μέχρι το τρίτο. Ο χρόνος που αναγνωρίζεται λαμβάνεται υπ΄ όψη τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης υπό την προϋπόθεση ότι οι ασφαλισμένοι έχουν συμπληρώσει 3600 ημέρες ή 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.»
Από την ανωτέρω ρύθμιση εξαιρούνται όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που ίσχυαν μέχρι 31/12/2010 και εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 141 του Ν.3655/08, όπως αυτές ίσχυαν μέχρι την αντικατάστασή του από το άρθρο 39 του Ν.3996/2011.
Πλασματικό χρόνο παιδιών δεν μπορούν να αναγνωρίσουν για συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου συνταξιοδότησης 1) οι μητέρες ανηλίκων ή αναπήρων παιδιών, 2) για συνταξιοδότηση με βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και 3) για χορήγηση σύνταξης κατόπιν απόλυσης. Επίσης εξαιρούνται όσοι συνταξιοδοτηθούν με τις ειδικές διατάξεις α) του άρθρου 74 Ν.3371/01 περί εθελουσίας αποχώρησης προσωπικού Ο.Τ.Ε., β) του άρθρου 34 Ν.3762/09 περί μονίμου προσωπικού Ο.Τ.Ε. και γ) του Ν.3717/08 περί ρυθμίσεων Ολυμπιακής αεροπορίας.
Για την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου παιδιών απαιτείται υποβολή αίτησης από τους ενδιαφερομένους και πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, καθώς και Υπεύθυνη Δήλωση Ν.1599/86 στην οποία να δηλώνεται ότι ο χρόνος αυτός δεν έχει αναγνωρισθεί σε άλλο φορέα και αν έχει αναγνωρισθεί άλλος χρόνος σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης.
Αν υπάρχει ασφάλιση σε περισσότερους του ενός φορείς κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο το δικαίωμα αναγνώρισης του πλασματικού χρόνου παιδιών ασκείται σε έναν φορέα κατ΄ επιλογή.
Η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε, ανεξάρτητα από το χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος κατά την υποβολή της αίτησης. Προκειμένου να συνυπολογισθεί όμως ο χρόνος θα πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 12 έτη πραγματική ή προαιρετική ασφάλιση.
Αν ο ασφαλισμένος θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα χωρίς να απαιτείται αναγνώριση πλασματικών χρόνων, δεν είναι δυνατή η αναγνώριση χρόνου παιδιών για προσαύξηση της σύνταξης.
Δεν είναι δυνατή η αναγνώριση μέρους του χρόνου σε ένα φορέα και το υπόλοιπο του ίδιου χρόνου σε άλλο φορέα.
Δικαίωμα αναγνώρισης πλασματικού χρόνου παιδιών έχουν και οι παλαιοί και οι νέοι ασφαλισμένοι.
Ο αναγνωριζόμενος χρόνος ανατροφής παιδιών εξαγοράζεται υπολογιζόμενος για κάθε μήνα σε ποσοστό 20% επί του 25πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης. Οι εισφορές της εξαγοράς καταβάλλονται είτε εφ΄ άπαξ, εντός τριμήνου από την κοινοποίηση της απόφασης αναγνώρισης, με έκπτωση 15% είτε σε μηνιαίες δόσεις, σε αριθμό ίσο με τους αναγνωριζόμενους μήνες. Σε περίπτωση συνταξιοδότησης πριν το χρόνο εξόφλησης, το υπόλοιπο παρακρατείται από τη μηνιαία σύνταξη κατά ? αυτής.
Ο αναγνωρισθείς πλασματικός χρόνος συναθροίζεται και με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 Ν.3996/2011 και δεν μπορεί να υπερβεί στο σύνολο τα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, σε 5 το 2012, σε 6 το 2013 και σε 7 το 2014 και εφ΄ εξής.
5.2 Αναγνώριση κενών διαστημάτων ασφάλισης στον ΟΑΕΕ
Με τη διάταξη του εδ. 1στ΄ παρ. 18 του Ν.3863/10 προβλεπόταν η αναγνώριση του χρόνου ανεργίας, μετά την υπαγωγή στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο. Η διατύπωση αυτής της διάταξης εμπεριείχε μία ασάφεια ως προς τη έννοια τη ανεργίας, αφού οι αυτοαπασχολούμενοι όταν διακόπτουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα δεν καθίστανται άνεργοι κατά την έννοια που καθίστανται άνεργοι οι απολυόμενοι εργαζόμενοι ασφαλισμένοι του Ι.Κ.Α..
Η ανωτέρω διάταξη επαναδιατυπώθηκε με τη διάταξη του εδ. στ΄ παρ.1 του Ν.3996/2011 σύμφωνα με την οποία αναγνωρίζεται ως χρόνος ασφάλισης «ο χρόνος για τον οποίο δεν έχει χωρίσει ασφάλιση σε φορείς κύριας ή επικουρικής ασφάλισης, μετά την υπαγωγή, για πρώτη φορά, στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης ή του Δημοσίου και ο οποίος δεν μπορεί να είναι λιγότερος από έναν πλήρη ημερολογιακό μήνα σε κάθε περίπτωση κενού ασφάλισης μεταξύ περιόδων ασφάλισης.»
Ως κενό ασφάλισης θεωρείται οποιοδήποτε χρονικό διάστημα (οποιουδήποτε φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό ή το Δημόσιο), 1) κατά τη διάρκεια ασφάλισης στον ίδιο φορέα κοινωνικής ασφάλισης που υπάγεται στο Υ.Ε.Κ.Α., 2) μεταξύ διαφορετικών φορέων κοιν. Ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α., 3) μεταξύ φορέων κοιν. Ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α. και του Ν.Α.Τ., 4) μεταξύ φορέων κοινωνικής ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α. και Δημοσίου (στην προκειμένη περίπτωση η αναγνώριση είναι εφικτή μόνο εφ΄ όσον θεμελιώνεται συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο φορέα αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α.).
Όταν το κενό χρονικό διάστημα είναι μεταξύ διαφορετικών φορέων κοινωνικής ασφάλισης, η επιλογή του φορέα αναγνώρισης γίνεται από τον ασφαλισμένο.
Δικαίωμα αναγνώρισης κενών διαστημάτων έχουν όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10.
Η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε, ανεξάρτητα από το χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης. Για να συνυπολογισθεί όμως ο χρόνος πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.
Δεν είναι δυνατή η αναγνώριση μέρους του χρόνου σε ένα φορέα και το υπόλοιπο του ίδιου χρόνου σε άλλο φορέα.
Ο αναγνωρισθείς χρόνος κενών διαστημάτων συναθροίζεται και με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 Ν.3996/11 και δεν μπορεί να υπερβεί στο σύνολο τα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, σε 5 έτη το 2012, σε 6 έτη το 2013 και σε 7 έτη το 2014 και εφ΄ εξής.
Για την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου κενών διαστημάτων απαιτείται υποβολή αίτησης από τον ασφαλισμένο, βεβαίωση του ασφαλιστικού φορέα από την οποία να προκύπτει ο ακριβής χρόνος ασφάλισης σ΄ αυτό καθώς και Υπεύθυνη Δήλωση Ν.1599/86, στην οποία να δηλώνει ότι ο χρόνος που επιθυμεί να αναγνωρίσει δεν έχει αναγνωρισθεί σε άλλον φορέα, εάν έχει ή όχι αναγνωρίσει οποιοδήποτε χρόνο σε άλλο φορέα, ότι κατά το χρόνο αυτό δεν ήταν ασφαλισμένος σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης και ότι έλαβε γνώση ότι αν δε θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 10 Ν.3863/10 οι εισφορές που θα καταβληθούν για την αναγνώριση δεν επιστρέφονται.
Για την εξαγορά του αναγνωριζόμενου πλασματικού χρόνου κενών διαστημάτων, καταβάλλεται για κάθε μήνα, ποσό ανερχόμενο σε ποσοστό 20% επί του 25πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης. Οι οφειλόμενες εισφορές καταβάλλονται εφ΄ άπαξ εντός τριμήνου από την κοινοποίηση της απόφασης με έκπτωση 15% ή σε μηνιαίες δόσεις, ο αριθμός των οποίων ισούται με τους αναγνωριζόμενους μήνες.
Σε περίπτωση συνταξιοδότησης πριν το χρόνο εξόφλησης του ποσού εξαγοράς, το υπόλοιπο παρακρατείται από την μηνιαία σύνταξη κατά το ? αυτής.
5.3 Αναγνώριση χρόνου σπουδών
Όπως είναι γνωστό με τις διατάξεις της παραγ. 18 του άρθρου 10 του Ν.3863/2010 αντικαταστάθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.2084/92 και καθορίστηκαν οι χρόνοι που λογίζονται ως χρόνοι ασφάλισης στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και το Δημόσιο, μεταξύ αυτών και ο χρόνος σπουδών. ΄Ηδη με τις διατάξεις του εδαφ. ε παρ. 1 του άρθρου 40 του Ν.3996/2011, διευρύνονται οι επαγγελματικές σχολές, το χρόνο φοίτησης των οποίων μπορούν να αναγνωρίσουν με εξαγορά οι ασφαλισμένοι. Ειδικότερα με την ανωτέρω διάταξη «ως χρόνος ασφάλισης στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης λογίζεται, πλην του χρόνου πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.........ε) ο χρόνος σπουδών για την απόκτηση ενός μόνο πτυχίου ανώτερης ή ανώτατης σχολής της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή διπλώματος επαγγελματικής κατάρτισης μεταδευτεροβαθμίου Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης ή διπλώματος Σχολής Ξεναγών, καθώς και ο χρόνος σπουδών για την απόκτηση πτυχίου, μετά τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας, σε μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές ή σε μονάδες της δευτεροβάθμιας τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης από την έναρξη ισχύος του Ν.576/1977 και μετά ή στο Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο, ο οποίος είναι ίσος με τον κατά το χρόνο αποφοίτησης επίσημο χρόνο σπουδών της οικείας σχολής».
α. Για όσους αποφοίτησαν και έλαβαν πτυχίο από ανώτερες ή ανώτατες σχολές στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ως χρόνος φοίτησης θεωρείται το χρονικό διάστημα από την εγγραφή έως την ημερομηνία αποφοίτησης που αναγράφεται στο πτυχίο, ο δε χρόνος που μπορεί να αναγνωρισθεί δεν μπορεί να υπερβαίνει τα επίσημα ακέραια χρόνια σπουδών της σχολής κατά το χρόνο αποφοίτησης. Ειδικά για όσους έλαβαν πτυχίο Τ.Ε.Ι., ως χρόνος σπουδών αναγνωρίζεται και η εξάμηνη πρακτική άσκηση των σπουδαστών, όταν αυτή είναι προαπαιτούμενη για την απόκτηση του πτυχίου.
Αν κάποιο πρόσωπο έχει αποκτήσει περισσότερα του ενός πτυχία Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι., αναγνωρίζεται ο χρόνος σπουδών μίας μόνο σχολής κατόπιν επιλογής, χωρίς τη δυνατότητα να αναγνωρίσει μέρος του χρόνου από κάθε σχολή.
Εάν κατά το χρόνο φοίτησης υπάρχει και χρόνος ασφάλισης σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο καθώς και στο εξωτερικό, δεν αναγνωρίζεται το παράλληλο χρονικό διάστημα.
β. Για όσους αποφοίτησαν και έλαβαν πτυχίο από μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, αναγνωρίζεται ως χρόνος σπουδών ο χρόνος που πραγματοποιήθηκε μετά τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας. Ο χρόνος που αναγνωρίζεται δεν μπορεί να υπερβαίνει τα επίσημα ακέραια έτη σπουδών της σχολής κατά το χρόνο αποφοίτησης. Αν κατά το χρόνο φοίτησης υπάρχει και χρόνος ασφάλισης σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο καθώς και το εξωτερικό, δεν αναγνωρίζεται το παράλληλο χρονικό διάστημα.
Ως μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές θεωρούνται μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν.576/77, οι σχολές εργοδηγών και οι μέσες τεχνικές και επαγγελματικές ιδιωτικές σχολές. Μετά την ισχύ του Ν.576/77, ως μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές θεωρούνται:
1. Οι διετείς απογευματινές Τεχνικές και Επαγγελματικές σχολές (Τ.Ε.Σ.) και τα τριετή Τεχνικά Επαγγελματικά Λύκεια (Τ.Ε.Λ.).
2. Οι Τεχνικές Επαγγελματικές σχολές του Ν.1566/85 που προήλθαν από μετατροπή των Τ.Ε.Σ. και Τ.Ε.Λ..
3. Τα ενιαία πολυκλαδικά Λύκεια (Ε.Π.Λ.) που ιδρύθηκαν με το Ν. 1566/85 και τα οποία χορηγούσαν απολυτήριο Λυκείου ή Πτυχίο. Στις σχολές αυτές αναγνωρίζεται μόνο το 4ο έτος ειδίκευσης, με την προϋπόθεση ότι ο σπουδαστής έλαβε πτυχίο.
4. Τα Τεχνικά - Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (Τ.Ε.Ε.) α΄ και β΄ κύκλου σπουδών Ν.2646/98.
5. Οι επαγγελματικές σχολές (Ε.Π.Α.Σ.) και τα επαγγελματικά Λύκεια (Ε.Π.Α.Λ.) Ν.3745/06.
6. Τα μεταδευτεροβάθμια Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.).
7. Οι σχολές ξεναγών.
Για την αναγνώριση του χρόνου σπουδών απαιτούνται τα εξής δικαιολογητικά:
1. Αίτηση
2. Υπεύθυνη Δήλωση Ν.1599/86 στην οποία να δηλώνεται ότι ο ασφαλισμένος δεν έχει ασφαλισθεί σε κανένα φορέα για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ότι δεν έχει αναγνωρίσει το χρόνο σπουδών ή άλλο χρόνο σε άλλο φορέα.
3. Αντίγραφο πτυχίου ή διπλώματος
4. Βεβαίωση του ασφαλιστικού φορέα, εάν κατά τη διάρκεια των σπουδών υπάρχει ασφάλιση.
Για την αναγνώριση χρόνου σπουδών σε ανώτερες-ανώτατες σχολές στο εξωτερικό, επιπλέον απαιτείται:
1. Βεβαίωση αναγνώρισης του τίτλου σπουδών (ΔΙΚΑΤΣΑ κ.λ.π.). Για τις μέσες τεχνικές επαγγελματικές σχολές απαιτείται πράξη ισοτιμίας του τίτλου σπουδών.
2. Βεβαίωση του εκπαιδευτικού Ιδρύματος της χώρας σπουδών, όπου θα βεβαιώνεται ο απαιτούμενος χρόνος σπουδών, η διάρκεια των σπουδών για την απόκτηση του τίτλου.
3. Σε περίπτωση ασφάλισης, κατά τη διάρκεια των σπουδών, απαιτείται βεβαίωση φορέως ασφάλισης της χώρας εργασίας.
Η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε ανεξάρτητα από το χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος κατά την υποβολή της αίτησης. Προκειμένου όμως να συνυπολογισθεί ο χρόνος θα πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.
Ο χρόνος σπουδών που αναγνωρίζεται εξαγοράζεται, του ποσού ανερχομένου για κάθε μήνα, σε ποσοστό 20% επί του 25πλασίου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης.
Οι εισφορές εξαγοράς καταβάλλονται είτε εφάπαξ, εντός τριμήνου από την κοινοποίηση της απόφασης αναγνώρισης, με έκπτωση 15%, είτε σε μηνιαίες δόσεις ο αριθμός των οποίων ισούται με τους αναγνωριζόμενους μήνες. Σε περίπτωση συνταξιοδότησης πριν το χρόνο εξόφλησης, παρακρατείται κάθε μήνα και μέχρι εξόφλησης το ? της μηνιαίας σύνταξης.
Δικαίωμα αναγνώρισης χρόνου σπουδών έχουν όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης με τις προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν.3863/2010.
Ο αναγνωρισθείς χρόνος κενών διαστημάτων συναθροίζεται και με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.3996/2011 και δεν μπορεί να υπερβεί στο σύνολο τα 4 έτη, για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, 5 έτη το 2012, 6 το 2013 και 7 το 2014 και εφεξής.
5.4 Αναγνώριση χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας
Με την παραγ. 18 του άρθρου 10 του Ν.3863/2010 προσδιορίστηκαν οι χρόνοι που θεωρούνται ως χρόνοι ασφάλισης στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης μεταξύ των οποίων και ο χρόνος Στρατιωτικής Υπηρεσίας. Η ανωτέρω διάταξη επαναδιατυπώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.3996/2011, ειδικότερα σύμφωνα με τη διάταξη του εδαφ. α της παραγ. 1 του άρθρου 40 του Ν.3996/11, ο χρόνος Στρατιωτικής Υπηρεσίας υπολογίζεται ως χρόνος ασφάλισης στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Η αναγνώριση και εξαγορά του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας (παραγ. 2 του 40 Ν.3996/11), γίνεται σύμφωνα με τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις του Ν.1358/83. Οι ασφαλισμένοι που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2011 και μετά με τις αυξημένες προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10, μπορούν να αναγνωρίζουν τη στρατιωτική τους υπηρεσία κατά τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις του Ν.1358/83 με τις επιπλέον ειδικές ρυθμίσεις που τίθενται με τις διατάξεις του Ν. 3996/11. Ειδικότερα όπως ορίζεται στην παραγ. 2 «Στις περιπτώσεις που θεμελιώνεται συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 μέχρι 31/12/2014, με βάση τις ισχύουσες διατάξεις, το ποσό για την εξαγορά του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης μειώνεται κατά 30%. Για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2015 και εφεξής, το ανωτέρω ποσό μειώνεται κατά 50 %. Σε κάθε περίπτωση το καταβλητέο ποσό δεν μπορεί να είναι κατώτερο αυτού που προκύπτει με βάση υπολογισμού ανά μήνα αναγνώρισης, το 20% του 25πλασίου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη».
Η αίτηση για αναγνώριση στρατιωτικής υπηρεσίας μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε πριν τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Ο χρόνος που αναγνωρίζεται λαμβάνεται υπ΄ όψη τόσο για τη θεμελίωση όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, υπό την προϋπόθεση ότι ο ασφαλισμένος έχει συμπληρώσει 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.
Εάν δε θεμελιωθεί συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10, το ποσό που αντιστοιχεί στη μείωση 30% ή 50% επιστρέφεται.
Η αναγνώριση του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας γίνεται σε ένα φορέα ασφάλισης κατόπιν επιλογής του ασφαλισμένου, όταν υπάρχει ιαδοχική ασφάλιση.
Ο αναγνωρισθείς χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας συναθροίζεται με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.3996/11 και δεν μπορεί να υπερβαίνει στο σύνολο τα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, σε 5 το 2012, σε 6 το 2013 και σε 7 το 2014.
Για την αναγνώριση της στρατιωτικής υπηρεσίας απαιτείται ο ασφαλισμένος να υποβάλλει αίτηση, πιστοποιητικό στρατολογίας τύπου Α΄ και Υπεύθυνη Δήλωση 1599/86 όπου να δηλώνει αν έχει αναγνωρίσει τη στρατιωτική υπηρεσία ή οποιοδήποτε άλλο χρόνο σε άλλο φορέα ασφάλισης και ότι έλαβε γνώση ότι αν δε θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10 υποχρεούται να επιστρέψει το ποσό που αντιστοιχεί στη μείωση 30% ή 50%.
Για την εξαγορά του αναγνωρισθέντος στον Ο.Α.Ε.Ε. χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας, καταβάλλεται ποσό που αντιστοιχεί στη μηνιαία εισφορά κλάδου σύνταξης της ασφαλιστικής κατηγορίας που ανήκει ο ασφαλισμένος κατά το χρόνο της αίτησης επί του αριθμού των αναγνωρισθέντων μηνών.
Η εισφορά εξαγοράς ανά μήνα δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το 20% του 25πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη. Από το συνολικό ποσό αφαιρείται ποσοστό 30%, εάν η αίτηση υποβληθεί μέχρι 31/12/2014 ή 50% εάν η αίτηση υποβληθεί από 1/1/2015.
Πέραν των ανωτέρω μειώσεων παρέχεται και η προβλεπόμενη από το Ν.1358/83 έκπτωση 15%, η οποία επιβάλλεται επί του ποσού που προκύπτει μετά τη μείωση 30% ή 50% και όχι στο αρχικό ποσό.
5.5 Αναγνώριση χρόνου προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης στρατιωτών
Με τη διάταξη του εδαφίου 1α΄ της παραγ. 1 του άρθρου 40 του Ν.3996/2011 λογίζεται ως χρόνος ασφάλισης στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης και ο χρόνος προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης που εκτίθηκε μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν.2510/97 για το στρατιωτικό αδίκημα της ανυπακοής ή της ανυποταξίας του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα, στο οποίο υπέπεσαν στρατεύσιμοι που αρνήθηκαν την εκπλήρωση της στρατιωτικής υπηρεσίας επικαλούμενοι τις θρησκευτικές ή ιδεολογικές τους πεποιθήσεις.
Δικαίωμα αναγνώρισης του ανωτέρω χρόνου έχουν όσοι θεμελιώσουν δικαίωμα μετά την 1/1/2011 με τις αυξημένες προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/2010. Τόσο η αναγνώριση όσο και η εξαγορά γίνεται με τις προϋποθέσεις του άρθρου 1 παραγ. 1-4 του Ν.1358/83 όπως κάθε φορά ισχύει, χωρίς όμως τις προβλεπόμενες μειώσεις 30% ή 50% που προβλέπονται από την παραγ. 2 του Ν.3996/2011 για την αναγνώριση της στρατιωτικής υπηρεσίας.
5.6 Αναγνώριση χρόνου προ εγγραφής στα μητρώα των πρώην ταμείων Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Α.
Όπως αναπτύχθηκε στα προηγούμενα (σελ. 1649).
6. Ασφάλιση απασχολούμενων με σύμβαση μίσθωσης έργου
Με τις διατάξεις του άρθρου 46 του Ν.3996/2011 αποσαφηνίζεται νομοθετικά ο φορέας ασφάλισης των απασχολούμενων με σύμβαση μίσθωσης έργου σε φορείς του δημοσίου τομέα, καθώς και στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγ. 1 του άρθρου 46, «οι απασχολούμενοι με σύμβαση μίσθωσης έργου που καταρτίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 του Ν.2527/97 σε φορείς του δημοσίου τομέα του άρθρου 51 του Ν.1892/90, καθώς και σε επιχειρήσεις των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού υπάγονται για την απασχόλησή τους αυτή στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ».
Για την κατάρτιση της σύμβασης κατά τα οριζόμενα στην παράγ. 6 του Ν. 2527/99, απαιτείται η προηγουμένη έκδοση κοινής απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού με την οποία καθορίζεται ο αριθμός των προσώπων που θα απασχοληθούν, το συγκεκριμένο έργο που θα εκτελέσουν, το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την ολική ή μερική παράδοση του έργου, το συνολικό ποσό αμοιβής, ο τόπος εκτέλεσης του έργου, καθώς και ότι το έργο δεν ανάγεται στον κύκλο των συνήθων καθηκόντων των υπαλλήλων του οικείου φορέα. Για τη σύναψη της σύμβασης απαιτείται βεβαίωση της νομικής υπηρεσίας της οικείας υπηρεσίας ότι πρόκειται για γνήσια σύμβαση έργου που δεν υποκρύπτει εξαρτημένη εργασία.
Ως φορείς Δημόσιου τομέα κατά το άρθρο 51 του Ν.1892/90 ορίζονται:
α) Οι κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες που υπάγονται στο Νομικό Πρόσωπο του δημοσίου και εκπροσωπούνται απ΄ αυτό.
β) Τα κάθε είδους Ν.Π.Δ.Δ., εξαιρουμένων των Χρηματιστηρίων Αξιών.
γ) Οι κάθε είδους κρατικές ή δημόσιες και παραχωρηθείσες επιχειρήσεις και Οργανισμοί καθώς και Ν.Π.Ι.Δ. δημοσίου χαρακτήρα που επιδιώκουν κοινωφελείς ή άλλους δημόσιους σκοπούς.
δ) Οι τράπεζες που ανήκουν στο νομικό πρόσωπο του Δημοσίου, είτε στο σύνολό τους είτε κατά πλειοψηφία.
ε) Οι κάθε είδους θυγατρικές εταιρίες των νομικών προσώπων που αναφέρονται στις περιπτώσεις β΄ και γ΄, εκτός από τις επιχειρήσεις Ο.Τ.Α..
Η ασφάλιση που έχει χωρίσει, μέχρι την έναρξη ισχύος του άρθρου 46 του Ν.3996/2011, στο Ι.Κ.Α. ή στον Ο.Α.Ε.Ε. για όσους απασχολήθηκαν στους ανωτέρω φορείς καθώς και σε ερευνητικούς και τεχνολογικούς φορείς του άρθρου 31 του Ν.1514/85 (εθνικά ερευνητικά κέντρα, ανεξάρτητα ερευνητικά Ινστιτούτα, ακαδημαϊκά ερευνητικά κέντρα, ανεξάρτητα ακαδημαϊκά ερευνητικά Ινστιτούτα), για δράσεις που χρηματοδοτούνται ή συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, παραμένει ισχυρή και δεν αναζητούνται εισφορές.
Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και σε εκκρεμείς υποθέσεις σε οποιοδήποτε στάδιο της διοικητικής διαδικασίας.
Πέραν των ανωτέρω συμβάσεων μίσθωσης έργου σε φορείς του Δημοσίου, στον ΟΑΕΕ ασφαλίζονται τα πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμβαση μίσθωσης έργου (εργολάβοι) και τα οποία κατά την έννοια του άρθρου 681 Α.Κ. διατηρούν ελευθερία ενέργειας κατά την παροχή υπηρεσιών τους, έχουν αναλάβει την υποχρέωση να εκτελέσουν συγκεκριμένο έργο και ο εργοδότης τους καταβάλλει τη συμφωνηθείσα αμοιβή αποβλέποντας τόσο οι ίδιοι όσο και οι εργοδότες τους στο παραγόμενο αποτέλεσμα άσχετα με τον τρόπο αμοιβής ή το χρόνο εργασίας τους.
7. Ασφάλιση μελών Αγροτικών Συνεταιρισμών
Με τις διατάξεις του άρθρου 56 του Ν.3996/2011 επιχειρείται η αποσαφήνιση του ασφαλιστικού καθεστώτος και η προστασία των μελών των αγροτικών συνεταιρισμών.
Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί με τη δράση τους, που στηρίζεται συνήθως στην προσωπική προσφορά των μελών τους, αποβλέπει όχι τόσο στην επαγγελματική αποκατάσταση, όσο στην αναγνώριση της κοινωνικής προσφοράς των μελών τους, στην πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής τους και στην ενίσχυση κατά ένα βαθμό του αγροτικού εισοδήματός τους.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 51 παράγ. 1, 2 του Ν.3996/2011 δεν υπάγονται στην ασφάλιση οποιουδήποτε ασφαλιστικού οργανισμού τα μέλη των αγροτικών συνεταιρισμών με βάση την ιδιότητα του μέλους του συνεταιρισμού. Εάν μεν είναι αγρότες και παράλληλα μέλη αγροτικών συνεταιρισμών ασφαλίζονται στον Ο.Γ.Α. υποχρεωτικά.
Εάν είναι μέλη αγροτικών συνεταιρισμών αλλά δεν είναι αγρότες, υπάγονται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, σε άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς κύριας ασφάλισης, για άλλη εργασία ή απασχόληση και ασφαλίζονται υποχρεωτικά σε αυτούς.
Με την παράγ. 3 προβλέπεται ότι μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που δεν είναι αγρότες και δεν εργάζονται ή απασχολούνται σε άλλη εργασία ή απασχόληση και ο μέσος όρος των εισοδημάτων τους από τη συμμετοχή τους στο συνεταιρισμό, της τελευταίας τριετίας (2008-2010) ή της πρώτης τριετίας για τους συνεταιρισμούς που ιδρύονται μετά την έναρξη ισχύος του νόμου, υπερβαίνει το 200πλάσιο και υπολείπεται του 400πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κάθε φορά υπάγονται στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Γ.Α.. Εάν ο μέσος όρος των εισοδημάτων υπερβαίνει το 400πλάσιο του Η.Α.Ε., υπάγονται στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., κατατασσόμενοι στην 1η ασφαλιστική κατηγορία ή αν επιθυμούν προαιρετικά σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία.
Μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που είναι συνταξιούχοι του Ο.Γ.Α. δεν υπάγονται στην ασφάλιση ούτε του Ο.Γ.Α. ούτε του Ο.Α.Ε.Ε., σύμφωνα με την παράγ. 4..
Μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που είναι συνταξιούχοι ασφαλιστικών οργανισμών κύριας ασφάλισης του Υ.Ε.Κ.Α. πλην Ο.Γ.Α. καθώς και του Δημοσίου ή του Ν.Α.Τ., υπάγονται σύμφωνα με την παράγ. 5, στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., εάν ο μέσος όρος των εισοδημάτων τους της τελευταίας τριετίας (2008-2010) ή της πρώτης τριετίας για τους συνεταιρισμούς που ιδρύονται μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, που προέρχονται από τη συμμετοχή του στο συνεταιρισμό, υπερβαίνει το 400πλάσιο του Η.Α.Ε. όπως αυτό ισχύει κάθε φορά. Τα πρόσωπα αυτά εξαιρούνται από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 16 του Ν.3863/2010 περί απασχόλησης συνταξιούχων.
Όσοι μέχρι την έναρξη ισχύος των διατάξεων του άρθρου 56 του Ν. 3996/2011 έπρεπε να ήταν ασφαλισμένοι στον Ο.Γ.Α. και αντί αυτού ασφαλίσθηκαν στον Ο.Α.Ε.Ε. και κατέβαλαν εισφορές, δικαιούνται με αίτησή τους να αναζητήσουν την επιστροφή τους, αλλιώς για το χρόνο αυτό εφαρμόζονται οι διατάξεις περί διαδοχικής`ασφάλισης.
8. Παράλληλη ασφάλιση Ε.Τ.Α.Α. και Ο.Α.Ε.Ε.
Με την παράγ. 3 του άρθρου 18 του Ν.3863/10 προβλεπόταν η υποχρεωτική ασφάλιση των παλαιών ασφαλισμένων (όσοι ασφαλίστηκαν μέχρι 31/12/1992) του κλάδου κύριας ασφάλισης του Ε.Τ.Α.Α. στον Ο.Α.Ε.Ε., εφ΄ όσον ασκούν δραστηριότητα που υπάγεται στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. και η οποία δεν είναι συναφής με την επαγγελματική ιδιότητα των μηχανικών. Επειδή όμως στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.), ασφαλίζονται πλην των μηχανικών και οι υγειονομικοί, καθώς και οι νομικοί, για λόγους ίσης μεταχείρισης κρίθηκε αναγκαίο να επεκταθεί και στους ασφαλισμένους του τομέα υγειονομικών και τομέα νομικών, που υπάγονται στο Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων.
Με τη διάταξη του άρθρου 60 του Ν.3996/2011 αντικαταστάθηκε η ανωτέρω διάταξη, σύμφωνα με την οποία, «όσοι ασφαλίσθηκαν σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο πριν την 1/1/93 και είναι κατά την έναρξη του παρόντος νόμου ασφαλισμένοι στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (Ε.Τ.Α.Α.) υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., εφ΄ όσον ασκούν δραστηριότητα που υπάγεται στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. και δεν είναι συναφής με την επαγγελματική ιδιότητα για την οποία υπάγονται στην ασφάλιση του Ε.Τ.Α.Α..»
Κριτήριο της συνάφειας του επαγγέλματος με την ιδιότητα του μηχανικού, υγειονομικού ή νομικού, αποτελεί το γεγονός ότι η δραστηριότητα εμπίπτει στον κύκλο των επιστημονικών ενασχολήσεων του ενδιαφερομένου και δεν μπορεί να ασκηθεί σε καμία περίπτωση από κάποιο τρίτο πρόσωπο χωρίς το ανάλογο επιστημονικό υπόβαθρο.
Στις περιπτώσεις εταιριών που ο σκοπός τους επεκτείνεται και σε δραστηριότητες οι οποίες δύνανται να ασκηθούν και από τρίτους χωρίς να έχουν την ανάλογη επιστημονική κατάρτιση, τότε δεν υφίσταται συνάφεια της δραστηριότητας με την ιδιότητα του ενδιαφερομένου μηχανικού, υγειονομικού ή νομικού που τυγχάνει να είναι μέλος της εταιρίας. Πάντως σε περίπτωση αμφισβήτησης της συνάφειας της επαγγελματικής δραστηριότητας με την επαγγελματική ιδιότητα του μηχανικού, υγειονομικού ή νομικού, η αμφισβήτηση επιλύεται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης (Σ.Κ.Α.), όπως ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 60 Ν.3996/2011. Η ισχύς της διάταξης αυτής αρχίζει από 1/8/2010.
9. Προαιρετική Συνέχιση της ασφάλισης στον Ο.Α.Ε.Ε.
Για τη συνέχιση της ασφάλισης προαιρετικά στον Ο.Α.Ε.Ε. ίσχυαν για τους μεν παλαιούς ασφαλισμένους οι διατάξεις του άρθρου 4 του Π.Δ. 258/05, χωρίς παραπομπή στις υγειονομικές επιτροπής για διαπίστωση της αναπηρίας, για τους δε νέους οι διατάξεις της παράγ. 7 του άρθρου 42 του Ν.2084/92, όπου πέραν των άλλων προϋποθέσεων απαιτείται να κρίνονται από τις υγειονομικές επιτροπές.
Με τη διάταξη της παραγ. 2 του άρθρου 53 του Ν.3996/2011 αντικαθίσταται το πρώτο εδάφιο της παραγ. 1 του άρθρου 4 του Π.Δ. 258/05 και πλέον από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου οι ασφαλισμένοι του Ο.Α.Ε.Ε. καθώς και οι συνταξιούχοι αναπηρίας που διεκόπη η συνταξιοδότησή τους «δικαιούνται να συνεχίσουν την ασφάλισή τους προαιρετικά και στους δύο κλάδους ασφάλισης του Ο.Α.Ε.Ε., εφ΄ όσον δεν είναι ασφαλισμένοι ή συνταξιούχοι άλλου φορέα κύριας ασφάλισης ή του Δημοσίου από ίδιο δικαίωμα και κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης δεν κρίνονται ανάπηροι από την αρμόδια υγειονομική επιτροπή.»
Κατά τα λοιπά ισχύουν για τους μεν παλαιούς ασφαλισμένους οι διατάξεις του άρθρου 4 Π.Δ.258/05, για τους δε νέους οι διατάξεις της παράγ. 7 του άρθρου 42 του Ν.2084/92.
10. Κατάταξη ασφαλισμένων του πρώην Τ.Σ.Α. σε ασφαλιστικές κατηγορίες του Ο.Α.Ε.Ε..
Σύμφωνα με τον κανονισμό Ασφάλισης του Ο.Α.Ε.Ε., παράγ. 11 του άρθρου 37 Π.Δ. 258/05, όλος ο χρόνος που διανύθηκε στην ασφάλιση του πρώην Τ.Σ.Α. μέχρι 31/12/06, κατατάχθηκε στην 3η ασφαλιστική κατηγορία του Ο.Α.Ε.Ε., με αποτέλεσμα να έχουν παροχές της αντίστοιχης κατηγορίας. Επειδή λοιπόν διαπιστώθηκε ότι με την κατάταξη όλου του παρελθόντα χρόνου ασφάλισης σε κατηγορία δυσανάλογη με αυτήν που κατατάχθηκαν οι ασφαλισμένοι των πρώην Τ.Ε.Β.Ε. και Τ.Α.Ε., είχε ως αποτέλεσμα και δυσανάλογες παροχές συντάξεων, κρίθηκε σκόπιμο να τους δοθεί η δυνατότητα να καταβάλουν ειδική εισφορά ώστε να μεταταχθούν σε μεγαλύτερη ασφαλιστική κατηγορία για να έχουν βελτίωση των συνταξιοδοτικών παροχών στο μέλλον.
Με το άρθρο 52 του Ν.3996/2011 δίνεται η δυνατότητα στα πρόσωπα που μέχρι 31/12/06 έχουν διανύσει χρόνο ασφάλισης στο Τ.Σ.Α. και είναι σήμερα ασφαλισμένοι του Ο.Α.Ε.Ε., να καταταγούν, για το σύνολο ή μέρος του χρόνου ασφάλισής τους στο πρώην Τ.Σ.Α. στην 5η ασφαλιστική κατηγορία του Ο.Α.Ε.Ε., όπως ισχύει κάθε φορά και να δικαιωθούν τις αντίστοιχες παροχές, εφ΄ όσον καταβάλουν ειδική εισφορά για κάθε έτος ασφάλισής τους, ίση με 250 ευρώ. Τα οφειλόμενα ποσά εξοφλούνται είτε εφ΄ άπαξ είτε σε διμηνιαίες δόσεις που δεν μπορεί να υπερβαίνουν τα έτη για τα οποία επιθυμούν την ανακατάταξη. Σε περίπτωση που υποβληθεί αίτηση για συνταξιοδότηση πριν την εξόφληση, το υπόλοιπο παρακρατείται από τη σύνταξη κατά ? αυτής.
Οι διατάξεις αυτές έχουν κατ΄ εξαίρεση εφαρμογή και για όσους υπέβαλαν αίτηση από 1/1/2011 και μέχρι τη δημοσίευση του νόμου.
Ο τρόπος και οι προθεσμίες καταβολής θα καθοριστούν με απόφαση του Υ.Ε.Κ.Α. ύστερα από γνώμη του Δ.Σ. του Ο.Α.Ε.Ε..
ΠΗΓΗ:http://www.e-forologia.gr
Οι εξελίξεις στη χώρα διαμόρφωσαν γεγονότα που συνέχισαν να επηρεάζουν το ασφαλιστικό σύστημα ή εμφανίστηκαν αποκλίσεις και αστοχίες με αποτέλεσμα να μην εκπληρώνεται επαρκώς ο κοινωνικός προσανατολισμός του αλλά και να κλονίζεται ακόμα και η βιωσιμότητά του.
Πολύ σύντομα λοιπόν, μέσα σε ένα χρόνο κατέστη επιτακτικό να γίνει νέα νομοθετική ρύθμιση ώστε να αντιμετωπισθούν πιο δίκαια και ολοκληρωμένα, ζητήματα όπως η προστασία ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, με ρυθμίσεις για το Ε.Κ.Α.Σ., την κάλυψη ανέργων, την προστασία της μητρότητας, την υποστήριξη ατόμων με αναπηρία, την απασχόληση συνταξιούχων χωρίς διακοπή επαγγ. κ.λπ., καθώς και η επίλυση προβλημάτων ασφαλιστικού περιεχομένου των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοκινητιστών.
Παρακάτω εκτίθενται οι σχετικές διατάξεις του Ν. 3996/5-8-11 με τις οποίες τροποποιούνται διατάξεις του Ν. 3863/10, καθώς και άλλων ασφαλιστικών νόμων, κυρίως όμως παρατίθενται όλες οι διατάξεις εκείνες που αφορούν τους ασφαλισμένους του Ο.Α.Ε.Ε. καθώς σε πολλές περιπτώσεις τροποποιούνται και οι αντίστοιχες διατάξεις του ΠΔ 258/05 καταστατικού ασφάλισης του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.).
1. Αναγνώριση χρόνου προ εγγραφής από τους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ
Με τις διατάξεις των παραγ. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 και 17 του άρθρου 10 του Ν.3863/10 επήλθαν σημαντικές μεταβολές στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης που αφορούσαν τόσο το χρόνο ασφάλισης όσο και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Για να αμβλυνθούν οι ενδεχόμενες αρνητικές συνέπειες από τις απότομες μεταβολές, με την παραγ. 18 του ίδιου άρθρου, η οποία αντικατέστησε το άρθρο 40 του Ν.2084/92 ρυθμίστηκαν οι χρόνοι που μπορούν να αναγνωρισθούν για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή προσαύξηση της σύνταξης, μεταξύ αυτών, ως χρόνος ασφάλισης λογίζεται και ο χρόνος αποδεδειγμένης άσκησης επαγγέλματος πριν την εγγραφή στα μητρώα των πρώην Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Α. για τον οποίο δεν είχαν καταβληθεί εισφορές.
Σύμφωνα λοιπόν με τις διατάξεις του άρθρου 41 παραγ. 1 του Ν. 3996/11 οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ μπορούν, μετά από σχετική αίτησή τους, να αναγνωρίσουν ως χρόνο ασφάλισης το χρονικό διάστημα αποδεδειγμένης άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας η οποία υπάγεται στα πρώην ταμεία ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑ, πριν την εγγραφή στα μητρώα τους, για το οποία δεν είχαν καταβληθεί οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές. Ο χρόνος αυτός δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5 έτη και λαμβάνεται υπόψη τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω γήρατος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης λόγω γήρατος.
Ποιοι δεν έχουν το δικαίωμα;
Δεν δικαιούνται να αναγνωρίσουν το χρόνο αυτόν όσοι ασφαλίσθηκαν για το ίδιο διάστημα σε άλλον ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο, καθώς και όσοι με δική τους αίτηση έλαβαν εξαίρεση νόμιμα για οποιαδήποτε αιτία από την ασφάλιση των πρώην Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Ε. για το διάστημα του οποίου ζητείται η αναγνώριση.
Ποσό εξαγοράς του αναγνωριζόμενου χρόνου
Η εξαγορά του αναγνωριζόμενου χρόνου γίνεται με την καταβολή ασφαλιστικής εισφοράς ίσης με την εισφορά του κλάδου σύνταξης της 5ης ασφαλιστικής κατηγορίας του Ο.Α.Ε.Ε. όπως ισχύει κάθε φορά ή κατόπιν αίτησης του ασφαλισμένου, σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία.
Τρόπος εξαγοράς
Το ποσό της εξαγοράς καταβάλλεται είτε εφάπαξ, είτε σε ισόποσες διμηνιαίες δόσεις που δεν μπορούν να υπερβαίνουν το ήμισυ του αριθμού των αναγνωριζομένων μηνών. Για την εξόφληση του ποσού εξαγοράς εφαρμόζεται η νομοθεσία του Ο.Α.Ε.Ε. για την είσπραξη οφειλομένων εισφορών και σε κάθε περίπτωση το ποσό της εξαγοράς θα πρέπει να έχει εξοφληθεί κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης.
Προσαύξηση της σύνταξης
Το ποσό της μηνιαίας σύνταξης προσαυξάνεται, για κάθε έτος χρόνου προ εγγραφής που αναγνωρίζεται κατά ποσοστό 2% επί της ασφαλιστικής κατηγορίας, επί της οποίας καταβλήθηκαν οι αναλογούσες εισφορές, ανεξαρτήτως συνταξιοδοτικού καθεστώτος που επιλέγεται.
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς της παραγράφου αυτής αρχίζει από 1/1/2011 και εφαρμόζεται για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτήν την ημερομηνία και εφεξής, με τις διατάξεις του άρθρου 10 Ν. 3863/10.
Θα ακολουθήσει απόφαση Υπ. Εργ. Και Κοιν. Ασφ., όπου θα καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την απόδειξη του χρόνου προ της εγγραφής στα μητρώα των φορέων Τ.Ε.Β.Ε.-Τ.Α.Ε.-Τ.Σ.Α.
2. Απασχόληση συνταξιούχων
Κατά την τελική διατύπωση της διάταξης της παραγ. 1 του άρθρου 16 του Ν. 3863/2010, εκ παραδρομής δεν περιελήφθη διάταξη που να προβλέπει τη διακοπή ή αναστολή της καταβολής της σύνταξης σε περίπτωση απασχόλησης του συνταξιούχου σε εργασία υπαγόμενη στην ασφάλιση του φορέα από τον οποίο συνταξιοδοτείται, όπως προβλεπόταν από τις διατάξεις του άρθρου 63 παραγ. 7 του Ν. 2676/1999, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα, όπου οι καταστατικές διατάξεις των φορέων προβλέπουν διακοπή ή αναστολή καταβολής της σύνταξης όταν ο συνταξιούχος αναλάβει εργασία που υπάγεται στην ασφάλιση του φορέα που συνταξιοδοτείται.
Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων η διάταξη της παραγ. 7 του άρθρου 63 του Ν. 2676/99, όπως αντικαταστάθηκε με την παραγ. 1 του άρθρου 16 του Ν. 3863/10 αντικαθίσταται και ορίζει ότι κάθε διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα καταργείται, εκτός των καταστατικών διατάξεων των φορέων που προβλέπουν διακοπή ή αναστολή καταβολής της σύνταξης σε περίπτωση που ο συνταξιούχος αναλαμβάνει εργασία ή αυτοαπασχολείται στην ασφάλιση του φορέα από τον οποίο συνταξιοδοτείται.
Στις περιπτώσεις αυτές δεν καταβάλλονται προσαυξημένες εισφορές όπως προβλέπεται από την παραγ. 2 του άρθρου 16 του Ν.3863/10.
Στον κανονισμό παροχών του ΟΑΕΕ Π.Δ. 258/05, προβλέπεται με τη διάταξη του άρθρου 32 παραγ. 1 ότι η καταβολή της σύνταξης αναστέλλεται αν συνταξιούχος γήρατος ή αναπηρίας αναλάβει άσκηση επαγγέλματος που υπάγεται στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε.. Επομένως, για το συνταξιούχο του Ο.Α.Ε.Ε. που θα αναλάβει δραστηριότητα υπαγόμενος στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., δεν ισχύουν οι διατάξεις της παραγ. 1 του άρθρου 16 Ν. 3863/10, αλλά εφαρμόζονται οι διατάξεις του κανονισμού του Ο.Α.Ε.Ε. περί αναστολής καταβολής της σύνταξης.
3. Αίτηση συνταξιοδότησης στον ΟΑΕΕ χωρίς διακοπή επαγγελματικής δραστηριότητας
Με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 30 του ΠΔ 258/2005, το δικαίωμα για σύνταξη γήρατος αρχίζει από την 1η του επόμενου μήνα από εκείνον που υποβλήθηκε η αίτηση για σύνταξη.
Με το άρθρο 13 του Κανονισμού Ασφαλιστικής λειτουργίας του Ο.Α.Ε.Ε., ορίζεται ότι με την υποβολή της αίτησης πρέπει να προσκομίζεται και η βεβαίωση της αρμόδιας ΔΟΥ περί της διακοπής του επαγγέλματος. Εάν δεν προσκομισθεί η βεβαίωση διακοπής της Δ.Ο.Υ., η σύνταξη αρχίζει από τον επόμενο μήνα διακοπής του επαγγέλματος.
Επειδή τελευταία λόγω έλλειψης υποδομών και προσωπικού υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην έκδοση των συνταξιοδοτικών αποφάσεων και οι ασφαλισμένοι λόγω της διακοπής του επαγγέλματος αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, θεσπίστηκε η διάταξη του άρθρου 49 του Ν. 3996/2011, με την οποία αντικαθίσταται η διάταξη της παραγ. 1 του άρθρου 30 ΠΔ 258/2005, ως εξής:
Η σύνταξη λόγω γήρατος χορηγείται από την 1η του επόμενου μήνα μέσα στον οποίο υποβλήθηκε η αίτηση για απονομή της σύνταξης. Αν ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε., ο οποίος έχει θεμελιώσει σύμφωνα με τη νομοθεσία του οργανισμού συνταξιοδοτικό δικαίωμα λόγω γήρατος, επιθυμεί τη διατήρηση του επαγγέλματός του και μετά την αίτηση συνταξιοδότησης λόγω γήρατος στην οποία έχει δηλώσει ρητά τη επιθυμία του αυτή, η σύνταξη καταβάλλεται από την 1η του επόμενου μήνα εκείνου της υποβολής των δικαιολογητικών διακοπής του επαγγέλματος που προβλέπονται από το άρθρο 13 του κανονισμού ασφαλιστικής λειτουργίας (Υ.Α. Φ80000/7228/308/06). Η διακοπή του επαγγέλματος δεν μπορεί να απέχει πάνω από 12 μήνες από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για συνταξιοδότηση. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται η νομοθεσία του οργανισμού τόσο ως προς την καταβολή των προβλεπόμενων εισφορών όσο και ως προς τον υπολογισμό του συντάξιμου χρόνου και του ποσού της σύνταξης. Οι ασφαλιστικές εισφορές του χρονικού διαστήματος από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης μέχρι την ημερομηνία υποβολής των δικαιολογητικών διακοπής του επαγγέλματος δεν ρυθμίζονται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο και πρέπει να έχουν καταβληθεί μέχρι την ημερομηνία έναρξης καταβολής της σύνταξης. Σε αντίθετη περίπτωση η σύνταξη καταβάλλεται από την πρώτη του επόμενου μήνα της πλήρους εξόφλησης.
4. Προσωρινή αναπηρική σύνταξη χωρίς διακοπή επαγγελματικής δραστηριότητας
Με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ΠΔ 258/05 που αφορούν τις προϋποθέσεις σύνταξης λόγω αναπηρίας προ-βλέπεται ότι οι ασφαλισμένοι του Ο.Α.Ε.Ε., απαιτείται, με την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης και η διακοπή του επαγγέλματός τους. Πολλές φορές, ασφαλισμένοι που υπέβαλαν αίτηση για σύνταξη αναπηρίας, κρίνονταν από τις υγειονομικές επιτροπές για ορισμένο χρόνο και με τη λήξη του, έπρεπε να επανεξετασθούν για τη συνέχιση καταβολής της σύνταξης. Εάν οι επιτροπές τους έκριναν ικανούς για εργασία, περιέρχονταν σε δυσμενή θέση διότι διακοπτόταν η καταβολή της σύνταξης και δεν είχαν εισόδημα από επαγγελματική δραστηριότητα διότι είχαν κάνει διακοπή.
Με τη διάταξη του άρθρου 50 Ν. 3996/2011 δίνεται το δικαίωμα στα πρόσωπα που κρίνονται ανίκανα για ορισμένο χρόνο από τις Υγειονομικές επιτροπές, να διατηρούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα για όσο χρόνο διαρκεί η αναπηρία τους, καταβάλλοντας τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς όμως να απασχολούνται προσωπικά.
Με την ανωτέρω διάταξη αντικαθίστανται οι παράγραφοι 1 και 2 του ΠΔ 258/05 ως εξής:
α) Ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε. δικαιούται σύνταξη λόγω αναπηρίας, αν έγινε ανάπηρος κατά τη έννοια του παρό-ντος (άρθρο 21 παραγ. 3 ΠΔ 258/05) και έχει πραγματοποιήσει πέντε έτη ασφάλισης, από τα οποία δύο έτη μέσα στα πέντε τελευταία έτη πριν την επέλευση της αναπηρίας ή τη διακοπή της ασφάλισης.
Εάν κατά τη διάρκεια των πέντε ετών ο ασφαλισμένος έχει συνταξιοδοτηθεί, η περίοδος των πέντε ετών επεκτείνεται για όσο χρόνο συνταξιοδοτήθηκε.
β) Σύνταξη λόγω αναπηρίας δικαιούται και ο ασφαλισμένος που έχει πραγματοποιήσει 15 έτη ασφάλισης και δεν έχει ασφαλισθεί, από τη διακοπή της ασφάλισής του ως την επέλευση της αναπηρίας, σε άλλο ασφαλιστικό φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο.
Αν ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε. κριθεί οριστικά ανάπηρος από τις αρμόδιες Υγειονομικές επιτροπές, απαιτείται με την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας και η διακοπή του επαγγέλματος από την αρμόδια Δ.Ο.Υ..
Αν ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε. κριθεί ανάπηρος από τις Υγειονομικές επιτροπές για ορισμένο χρονικό διάστημα, δικαιούται να διατηρεί την επαγγελματική του δραστηριότητα για το διάστημα αυτό, εφ΄ όσον καταβάλλει τις ασφαλιστικές εισφορές που αναλογούν και δεν αυτοαπασχολείται.
5. Αναγνώριση χρόνων ασφάλισης στον Ο.Α.Ε.Ε.
Με τις διατάξεις της παραγ.18 του άρθρου 10 του Ν.3863/10 επανακαθορίστηκαν οι χρόνοι ασφάλισης που λαμβάνονται υπόψη για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων τόσο για τη θεμελίωση όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης κατά περίπτωση, καθώς και ο τρόπος αναγνώρισης και εξαγοράς τους.
Με τις διατάξεις των άρθρων 39, 40, 41 του Ν.3996/11 επιχειρήθηκε η αποσαφήνιση των ρυθμίσεων της παραγ. 18 του άρθρου 10 του Ν.3863/10 ως προς το εύρος του πεδίου εφαρμογής τους, αλλά και η περιγραφή του τρόπου αναγνώρισης και εξαγοράς τους. Οι χρόνοι στους οποίους αναφέρονται οι ανωτέρω διατάξεις αφορούν τους ασφαλισμένους οι οποίοι θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από 1/1/2011, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 Ν. 3863/2010.
Από τους προβλεπόμενους με τις ανωτέρω διατάξεις χρόνους ασφάλισης, οι οποίοι αναγνωρίζονται από τον Ο.Α.Ε.Ε. είναι α) ο πλασματικός χρόνος παιδιών, β) ο χρόνος κενών διαστημάτων ασφάλισης, γ) ο χρόνος σπουδών, δ) ο χρόνος Στρατιωτικής Υπηρεσίας, ε) ο χρόνος προσωρινής κράτησης φυλάκισης για το αδίκημα της ανυπακοής ή ανυποταξίας στρατευσίμων λόγω θρησκευτικών ή ιδεολογικών πεποιθήσεων και στ) ο χρόνος άσκησης επαγγέλματος πριν από την εγγραφή στα μητρώα των πρώην ταμείων Τ.Ε.Β.Ε. - Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Α..
5.1 Πλασματικός χρόνος παιδιών
Με τις διατάξεις της παραγ. 7 του άρθρου 4 του Ν.3029/2002, όπως αντικαταστάθηκαν από τις διατάξεις της παραγ. 1 του άρθρου 141 του Ν.3655/2008, παρέχονταν στις ασφαλισμένες μητέρες των φορέων κύριας ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α., να αναγνωρίσουν πλασματικό χρόνο ασφάλισης για παιδιά που είχαν γεννηθεί από 1-1-2000 και εφεξής, μέχρι και 5 χρόνια (1 για το πρώτο παιδί και 2 έτη για κάθε επόμενο μέχρι το τρίτο). Το δικαίωμα αυτό μπορούσε να ασκηθεί και από ασφαλισμένους πατέρες υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Με την ισχύ από 1/1/2011 των διατάξεων του άρθρου 10 του Ν.3863/2010, κατέστησαν αυστηρότερες οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης τόσο ως προς τα όρια ηλικίας όσο και ως προς τους απαιτούμενους χρόνους ασφάλισης. Για αυτό με την ψήφιση του Ν.3996/2011 δόθηκε η δυνατότητα να αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος παιδιών και από τους δύο ασφαλισμένους γονείς με τις ίδιες προϋποθέσεις, τόσο σε φορείς κύριας ασφάλισης όσο και σε φορείς επικουρικής ασφάλισης ανεξάρτητα από το χρόνο γέννησης των παιδιών.
Ειδικότερα σύμφωνα με την παραγ. 1 του άρθρου 39 του Ν.3996/2011: «Στους ασφαλισμένους των φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητος Υ.Ε.Κ.Α. πλην Ο.Γ.Α. καθώς και του Ν.Α.Τ., οι οποίοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 και εφεξής, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10 αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος για κάθε παιδί ο οποίος ανέρχεται σε ένα έτος για το πρώτο και σε 2 έτη για κάθε επόμενο και μέχρι το τρίτο. Ο χρόνος που αναγνωρίζεται λαμβάνεται υπ΄ όψη τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης υπό την προϋπόθεση ότι οι ασφαλισμένοι έχουν συμπληρώσει 3600 ημέρες ή 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.»
Από την ανωτέρω ρύθμιση εξαιρούνται όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που ίσχυαν μέχρι 31/12/2010 και εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 141 του Ν.3655/08, όπως αυτές ίσχυαν μέχρι την αντικατάστασή του από το άρθρο 39 του Ν.3996/2011.
Πλασματικό χρόνο παιδιών δεν μπορούν να αναγνωρίσουν για συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου συνταξιοδότησης 1) οι μητέρες ανηλίκων ή αναπήρων παιδιών, 2) για συνταξιοδότηση με βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και 3) για χορήγηση σύνταξης κατόπιν απόλυσης. Επίσης εξαιρούνται όσοι συνταξιοδοτηθούν με τις ειδικές διατάξεις α) του άρθρου 74 Ν.3371/01 περί εθελουσίας αποχώρησης προσωπικού Ο.Τ.Ε., β) του άρθρου 34 Ν.3762/09 περί μονίμου προσωπικού Ο.Τ.Ε. και γ) του Ν.3717/08 περί ρυθμίσεων Ολυμπιακής αεροπορίας.
Για την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου παιδιών απαιτείται υποβολή αίτησης από τους ενδιαφερομένους και πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, καθώς και Υπεύθυνη Δήλωση Ν.1599/86 στην οποία να δηλώνεται ότι ο χρόνος αυτός δεν έχει αναγνωρισθεί σε άλλο φορέα και αν έχει αναγνωρισθεί άλλος χρόνος σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης.
Αν υπάρχει ασφάλιση σε περισσότερους του ενός φορείς κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο το δικαίωμα αναγνώρισης του πλασματικού χρόνου παιδιών ασκείται σε έναν φορέα κατ΄ επιλογή.
Η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε, ανεξάρτητα από το χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος κατά την υποβολή της αίτησης. Προκειμένου να συνυπολογισθεί όμως ο χρόνος θα πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 12 έτη πραγματική ή προαιρετική ασφάλιση.
Αν ο ασφαλισμένος θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα χωρίς να απαιτείται αναγνώριση πλασματικών χρόνων, δεν είναι δυνατή η αναγνώριση χρόνου παιδιών για προσαύξηση της σύνταξης.
Δεν είναι δυνατή η αναγνώριση μέρους του χρόνου σε ένα φορέα και το υπόλοιπο του ίδιου χρόνου σε άλλο φορέα.
Δικαίωμα αναγνώρισης πλασματικού χρόνου παιδιών έχουν και οι παλαιοί και οι νέοι ασφαλισμένοι.
Ο αναγνωριζόμενος χρόνος ανατροφής παιδιών εξαγοράζεται υπολογιζόμενος για κάθε μήνα σε ποσοστό 20% επί του 25πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης. Οι εισφορές της εξαγοράς καταβάλλονται είτε εφ΄ άπαξ, εντός τριμήνου από την κοινοποίηση της απόφασης αναγνώρισης, με έκπτωση 15% είτε σε μηνιαίες δόσεις, σε αριθμό ίσο με τους αναγνωριζόμενους μήνες. Σε περίπτωση συνταξιοδότησης πριν το χρόνο εξόφλησης, το υπόλοιπο παρακρατείται από τη μηνιαία σύνταξη κατά ? αυτής.
Ο αναγνωρισθείς πλασματικός χρόνος συναθροίζεται και με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 Ν.3996/2011 και δεν μπορεί να υπερβεί στο σύνολο τα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, σε 5 το 2012, σε 6 το 2013 και σε 7 το 2014 και εφ΄ εξής.
5.2 Αναγνώριση κενών διαστημάτων ασφάλισης στον ΟΑΕΕ
Με τη διάταξη του εδ. 1στ΄ παρ. 18 του Ν.3863/10 προβλεπόταν η αναγνώριση του χρόνου ανεργίας, μετά την υπαγωγή στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο. Η διατύπωση αυτής της διάταξης εμπεριείχε μία ασάφεια ως προς τη έννοια τη ανεργίας, αφού οι αυτοαπασχολούμενοι όταν διακόπτουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα δεν καθίστανται άνεργοι κατά την έννοια που καθίστανται άνεργοι οι απολυόμενοι εργαζόμενοι ασφαλισμένοι του Ι.Κ.Α..
Η ανωτέρω διάταξη επαναδιατυπώθηκε με τη διάταξη του εδ. στ΄ παρ.1 του Ν.3996/2011 σύμφωνα με την οποία αναγνωρίζεται ως χρόνος ασφάλισης «ο χρόνος για τον οποίο δεν έχει χωρίσει ασφάλιση σε φορείς κύριας ή επικουρικής ασφάλισης, μετά την υπαγωγή, για πρώτη φορά, στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης ή του Δημοσίου και ο οποίος δεν μπορεί να είναι λιγότερος από έναν πλήρη ημερολογιακό μήνα σε κάθε περίπτωση κενού ασφάλισης μεταξύ περιόδων ασφάλισης.»
Ως κενό ασφάλισης θεωρείται οποιοδήποτε χρονικό διάστημα (οποιουδήποτε φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό ή το Δημόσιο), 1) κατά τη διάρκεια ασφάλισης στον ίδιο φορέα κοινωνικής ασφάλισης που υπάγεται στο Υ.Ε.Κ.Α., 2) μεταξύ διαφορετικών φορέων κοιν. Ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α., 3) μεταξύ φορέων κοιν. Ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α. και του Ν.Α.Τ., 4) μεταξύ φορέων κοινωνικής ασφάλισης αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α. και Δημοσίου (στην προκειμένη περίπτωση η αναγνώριση είναι εφικτή μόνο εφ΄ όσον θεμελιώνεται συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο φορέα αρμοδιότητας Υ.Ε.Κ.Α.).
Όταν το κενό χρονικό διάστημα είναι μεταξύ διαφορετικών φορέων κοινωνικής ασφάλισης, η επιλογή του φορέα αναγνώρισης γίνεται από τον ασφαλισμένο.
Δικαίωμα αναγνώρισης κενών διαστημάτων έχουν όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10.
Η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε, ανεξάρτητα από το χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης. Για να συνυπολογισθεί όμως ο χρόνος πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.
Δεν είναι δυνατή η αναγνώριση μέρους του χρόνου σε ένα φορέα και το υπόλοιπο του ίδιου χρόνου σε άλλο φορέα.
Ο αναγνωρισθείς χρόνος κενών διαστημάτων συναθροίζεται και με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 Ν.3996/11 και δεν μπορεί να υπερβεί στο σύνολο τα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, σε 5 έτη το 2012, σε 6 έτη το 2013 και σε 7 έτη το 2014 και εφ΄ εξής.
Για την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου κενών διαστημάτων απαιτείται υποβολή αίτησης από τον ασφαλισμένο, βεβαίωση του ασφαλιστικού φορέα από την οποία να προκύπτει ο ακριβής χρόνος ασφάλισης σ΄ αυτό καθώς και Υπεύθυνη Δήλωση Ν.1599/86, στην οποία να δηλώνει ότι ο χρόνος που επιθυμεί να αναγνωρίσει δεν έχει αναγνωρισθεί σε άλλον φορέα, εάν έχει ή όχι αναγνωρίσει οποιοδήποτε χρόνο σε άλλο φορέα, ότι κατά το χρόνο αυτό δεν ήταν ασφαλισμένος σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης και ότι έλαβε γνώση ότι αν δε θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 10 Ν.3863/10 οι εισφορές που θα καταβληθούν για την αναγνώριση δεν επιστρέφονται.
Για την εξαγορά του αναγνωριζόμενου πλασματικού χρόνου κενών διαστημάτων, καταβάλλεται για κάθε μήνα, ποσό ανερχόμενο σε ποσοστό 20% επί του 25πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης. Οι οφειλόμενες εισφορές καταβάλλονται εφ΄ άπαξ εντός τριμήνου από την κοινοποίηση της απόφασης με έκπτωση 15% ή σε μηνιαίες δόσεις, ο αριθμός των οποίων ισούται με τους αναγνωριζόμενους μήνες.
Σε περίπτωση συνταξιοδότησης πριν το χρόνο εξόφλησης του ποσού εξαγοράς, το υπόλοιπο παρακρατείται από την μηνιαία σύνταξη κατά το ? αυτής.
5.3 Αναγνώριση χρόνου σπουδών
Όπως είναι γνωστό με τις διατάξεις της παραγ. 18 του άρθρου 10 του Ν.3863/2010 αντικαταστάθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.2084/92 και καθορίστηκαν οι χρόνοι που λογίζονται ως χρόνοι ασφάλισης στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και το Δημόσιο, μεταξύ αυτών και ο χρόνος σπουδών. ΄Ηδη με τις διατάξεις του εδαφ. ε παρ. 1 του άρθρου 40 του Ν.3996/2011, διευρύνονται οι επαγγελματικές σχολές, το χρόνο φοίτησης των οποίων μπορούν να αναγνωρίσουν με εξαγορά οι ασφαλισμένοι. Ειδικότερα με την ανωτέρω διάταξη «ως χρόνος ασφάλισης στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης λογίζεται, πλην του χρόνου πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.........ε) ο χρόνος σπουδών για την απόκτηση ενός μόνο πτυχίου ανώτερης ή ανώτατης σχολής της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή διπλώματος επαγγελματικής κατάρτισης μεταδευτεροβαθμίου Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης ή διπλώματος Σχολής Ξεναγών, καθώς και ο χρόνος σπουδών για την απόκτηση πτυχίου, μετά τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας, σε μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές ή σε μονάδες της δευτεροβάθμιας τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης από την έναρξη ισχύος του Ν.576/1977 και μετά ή στο Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο, ο οποίος είναι ίσος με τον κατά το χρόνο αποφοίτησης επίσημο χρόνο σπουδών της οικείας σχολής».
α. Για όσους αποφοίτησαν και έλαβαν πτυχίο από ανώτερες ή ανώτατες σχολές στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ως χρόνος φοίτησης θεωρείται το χρονικό διάστημα από την εγγραφή έως την ημερομηνία αποφοίτησης που αναγράφεται στο πτυχίο, ο δε χρόνος που μπορεί να αναγνωρισθεί δεν μπορεί να υπερβαίνει τα επίσημα ακέραια χρόνια σπουδών της σχολής κατά το χρόνο αποφοίτησης. Ειδικά για όσους έλαβαν πτυχίο Τ.Ε.Ι., ως χρόνος σπουδών αναγνωρίζεται και η εξάμηνη πρακτική άσκηση των σπουδαστών, όταν αυτή είναι προαπαιτούμενη για την απόκτηση του πτυχίου.
Αν κάποιο πρόσωπο έχει αποκτήσει περισσότερα του ενός πτυχία Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι., αναγνωρίζεται ο χρόνος σπουδών μίας μόνο σχολής κατόπιν επιλογής, χωρίς τη δυνατότητα να αναγνωρίσει μέρος του χρόνου από κάθε σχολή.
Εάν κατά το χρόνο φοίτησης υπάρχει και χρόνος ασφάλισης σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο καθώς και στο εξωτερικό, δεν αναγνωρίζεται το παράλληλο χρονικό διάστημα.
β. Για όσους αποφοίτησαν και έλαβαν πτυχίο από μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, αναγνωρίζεται ως χρόνος σπουδών ο χρόνος που πραγματοποιήθηκε μετά τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας. Ο χρόνος που αναγνωρίζεται δεν μπορεί να υπερβαίνει τα επίσημα ακέραια έτη σπουδών της σχολής κατά το χρόνο αποφοίτησης. Αν κατά το χρόνο φοίτησης υπάρχει και χρόνος ασφάλισης σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο καθώς και το εξωτερικό, δεν αναγνωρίζεται το παράλληλο χρονικό διάστημα.
Ως μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές θεωρούνται μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν.576/77, οι σχολές εργοδηγών και οι μέσες τεχνικές και επαγγελματικές ιδιωτικές σχολές. Μετά την ισχύ του Ν.576/77, ως μέσες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές θεωρούνται:
1. Οι διετείς απογευματινές Τεχνικές και Επαγγελματικές σχολές (Τ.Ε.Σ.) και τα τριετή Τεχνικά Επαγγελματικά Λύκεια (Τ.Ε.Λ.).
2. Οι Τεχνικές Επαγγελματικές σχολές του Ν.1566/85 που προήλθαν από μετατροπή των Τ.Ε.Σ. και Τ.Ε.Λ..
3. Τα ενιαία πολυκλαδικά Λύκεια (Ε.Π.Λ.) που ιδρύθηκαν με το Ν. 1566/85 και τα οποία χορηγούσαν απολυτήριο Λυκείου ή Πτυχίο. Στις σχολές αυτές αναγνωρίζεται μόνο το 4ο έτος ειδίκευσης, με την προϋπόθεση ότι ο σπουδαστής έλαβε πτυχίο.
4. Τα Τεχνικά - Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (Τ.Ε.Ε.) α΄ και β΄ κύκλου σπουδών Ν.2646/98.
5. Οι επαγγελματικές σχολές (Ε.Π.Α.Σ.) και τα επαγγελματικά Λύκεια (Ε.Π.Α.Λ.) Ν.3745/06.
6. Τα μεταδευτεροβάθμια Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.).
7. Οι σχολές ξεναγών.
Για την αναγνώριση του χρόνου σπουδών απαιτούνται τα εξής δικαιολογητικά:
1. Αίτηση
2. Υπεύθυνη Δήλωση Ν.1599/86 στην οποία να δηλώνεται ότι ο ασφαλισμένος δεν έχει ασφαλισθεί σε κανένα φορέα για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ότι δεν έχει αναγνωρίσει το χρόνο σπουδών ή άλλο χρόνο σε άλλο φορέα.
3. Αντίγραφο πτυχίου ή διπλώματος
4. Βεβαίωση του ασφαλιστικού φορέα, εάν κατά τη διάρκεια των σπουδών υπάρχει ασφάλιση.
Για την αναγνώριση χρόνου σπουδών σε ανώτερες-ανώτατες σχολές στο εξωτερικό, επιπλέον απαιτείται:
1. Βεβαίωση αναγνώρισης του τίτλου σπουδών (ΔΙΚΑΤΣΑ κ.λ.π.). Για τις μέσες τεχνικές επαγγελματικές σχολές απαιτείται πράξη ισοτιμίας του τίτλου σπουδών.
2. Βεβαίωση του εκπαιδευτικού Ιδρύματος της χώρας σπουδών, όπου θα βεβαιώνεται ο απαιτούμενος χρόνος σπουδών, η διάρκεια των σπουδών για την απόκτηση του τίτλου.
3. Σε περίπτωση ασφάλισης, κατά τη διάρκεια των σπουδών, απαιτείται βεβαίωση φορέως ασφάλισης της χώρας εργασίας.
Η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε ανεξάρτητα από το χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος κατά την υποβολή της αίτησης. Προκειμένου όμως να συνυπολογισθεί ο χρόνος θα πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.
Ο χρόνος σπουδών που αναγνωρίζεται εξαγοράζεται, του ποσού ανερχομένου για κάθε μήνα, σε ποσοστό 20% επί του 25πλασίου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης.
Οι εισφορές εξαγοράς καταβάλλονται είτε εφάπαξ, εντός τριμήνου από την κοινοποίηση της απόφασης αναγνώρισης, με έκπτωση 15%, είτε σε μηνιαίες δόσεις ο αριθμός των οποίων ισούται με τους αναγνωριζόμενους μήνες. Σε περίπτωση συνταξιοδότησης πριν το χρόνο εξόφλησης, παρακρατείται κάθε μήνα και μέχρι εξόφλησης το ? της μηνιαίας σύνταξης.
Δικαίωμα αναγνώρισης χρόνου σπουδών έχουν όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης με τις προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν.3863/2010.
Ο αναγνωρισθείς χρόνος κενών διαστημάτων συναθροίζεται και με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.3996/2011 και δεν μπορεί να υπερβεί στο σύνολο τα 4 έτη, για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, 5 έτη το 2012, 6 το 2013 και 7 το 2014 και εφεξής.
5.4 Αναγνώριση χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας
Με την παραγ. 18 του άρθρου 10 του Ν.3863/2010 προσδιορίστηκαν οι χρόνοι που θεωρούνται ως χρόνοι ασφάλισης στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης μεταξύ των οποίων και ο χρόνος Στρατιωτικής Υπηρεσίας. Η ανωτέρω διάταξη επαναδιατυπώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.3996/2011, ειδικότερα σύμφωνα με τη διάταξη του εδαφ. α της παραγ. 1 του άρθρου 40 του Ν.3996/11, ο χρόνος Στρατιωτικής Υπηρεσίας υπολογίζεται ως χρόνος ασφάλισης στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Η αναγνώριση και εξαγορά του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας (παραγ. 2 του 40 Ν.3996/11), γίνεται σύμφωνα με τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις του Ν.1358/83. Οι ασφαλισμένοι που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2011 και μετά με τις αυξημένες προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10, μπορούν να αναγνωρίζουν τη στρατιωτική τους υπηρεσία κατά τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις του Ν.1358/83 με τις επιπλέον ειδικές ρυθμίσεις που τίθενται με τις διατάξεις του Ν. 3996/11. Ειδικότερα όπως ορίζεται στην παραγ. 2 «Στις περιπτώσεις που θεμελιώνεται συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2011 μέχρι 31/12/2014, με βάση τις ισχύουσες διατάξεις, το ποσό για την εξαγορά του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης μειώνεται κατά 30%. Για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1/1/2015 και εφεξής, το ανωτέρω ποσό μειώνεται κατά 50 %. Σε κάθε περίπτωση το καταβλητέο ποσό δεν μπορεί να είναι κατώτερο αυτού που προκύπτει με βάση υπολογισμού ανά μήνα αναγνώρισης, το 20% του 25πλασίου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη».
Η αίτηση για αναγνώριση στρατιωτικής υπηρεσίας μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε πριν τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Ο χρόνος που αναγνωρίζεται λαμβάνεται υπ΄ όψη τόσο για τη θεμελίωση όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, υπό την προϋπόθεση ότι ο ασφαλισμένος έχει συμπληρώσει 12 έτη πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης.
Εάν δε θεμελιωθεί συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10, το ποσό που αντιστοιχεί στη μείωση 30% ή 50% επιστρέφεται.
Η αναγνώριση του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας γίνεται σε ένα φορέα ασφάλισης κατόπιν επιλογής του ασφαλισμένου, όταν υπάρχει ιαδοχική ασφάλιση.
Ο αναγνωρισθείς χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας συναθροίζεται με τυχόν άλλους αναγνωριζόμενους χρόνους που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 40 του Ν.3996/11 και δεν μπορεί να υπερβαίνει στο σύνολο τα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης το 2011, σε 5 το 2012, σε 6 το 2013 και σε 7 το 2014.
Για την αναγνώριση της στρατιωτικής υπηρεσίας απαιτείται ο ασφαλισμένος να υποβάλλει αίτηση, πιστοποιητικό στρατολογίας τύπου Α΄ και Υπεύθυνη Δήλωση 1599/86 όπου να δηλώνει αν έχει αναγνωρίσει τη στρατιωτική υπηρεσία ή οποιοδήποτε άλλο χρόνο σε άλλο φορέα ασφάλισης και ότι έλαβε γνώση ότι αν δε θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/10 υποχρεούται να επιστρέψει το ποσό που αντιστοιχεί στη μείωση 30% ή 50%.
Για την εξαγορά του αναγνωρισθέντος στον Ο.Α.Ε.Ε. χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας, καταβάλλεται ποσό που αντιστοιχεί στη μηνιαία εισφορά κλάδου σύνταξης της ασφαλιστικής κατηγορίας που ανήκει ο ασφαλισμένος κατά το χρόνο της αίτησης επί του αριθμού των αναγνωρισθέντων μηνών.
Η εισφορά εξαγοράς ανά μήνα δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το 20% του 25πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη. Από το συνολικό ποσό αφαιρείται ποσοστό 30%, εάν η αίτηση υποβληθεί μέχρι 31/12/2014 ή 50% εάν η αίτηση υποβληθεί από 1/1/2015.
Πέραν των ανωτέρω μειώσεων παρέχεται και η προβλεπόμενη από το Ν.1358/83 έκπτωση 15%, η οποία επιβάλλεται επί του ποσού που προκύπτει μετά τη μείωση 30% ή 50% και όχι στο αρχικό ποσό.
5.5 Αναγνώριση χρόνου προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης στρατιωτών
Με τη διάταξη του εδαφίου 1α΄ της παραγ. 1 του άρθρου 40 του Ν.3996/2011 λογίζεται ως χρόνος ασφάλισης στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης και ο χρόνος προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης που εκτίθηκε μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν.2510/97 για το στρατιωτικό αδίκημα της ανυπακοής ή της ανυποταξίας του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα, στο οποίο υπέπεσαν στρατεύσιμοι που αρνήθηκαν την εκπλήρωση της στρατιωτικής υπηρεσίας επικαλούμενοι τις θρησκευτικές ή ιδεολογικές τους πεποιθήσεις.
Δικαίωμα αναγνώρισης του ανωτέρω χρόνου έχουν όσοι θεμελιώσουν δικαίωμα μετά την 1/1/2011 με τις αυξημένες προϋποθέσεις του άρθρου 10 του Ν.3863/2010. Τόσο η αναγνώριση όσο και η εξαγορά γίνεται με τις προϋποθέσεις του άρθρου 1 παραγ. 1-4 του Ν.1358/83 όπως κάθε φορά ισχύει, χωρίς όμως τις προβλεπόμενες μειώσεις 30% ή 50% που προβλέπονται από την παραγ. 2 του Ν.3996/2011 για την αναγνώριση της στρατιωτικής υπηρεσίας.
5.6 Αναγνώριση χρόνου προ εγγραφής στα μητρώα των πρώην ταμείων Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Α.Ε., Τ.Σ.Α.
Όπως αναπτύχθηκε στα προηγούμενα (σελ. 1649).
6. Ασφάλιση απασχολούμενων με σύμβαση μίσθωσης έργου
Με τις διατάξεις του άρθρου 46 του Ν.3996/2011 αποσαφηνίζεται νομοθετικά ο φορέας ασφάλισης των απασχολούμενων με σύμβαση μίσθωσης έργου σε φορείς του δημοσίου τομέα, καθώς και στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγ. 1 του άρθρου 46, «οι απασχολούμενοι με σύμβαση μίσθωσης έργου που καταρτίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 του Ν.2527/97 σε φορείς του δημοσίου τομέα του άρθρου 51 του Ν.1892/90, καθώς και σε επιχειρήσεις των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού υπάγονται για την απασχόλησή τους αυτή στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ».
Για την κατάρτιση της σύμβασης κατά τα οριζόμενα στην παράγ. 6 του Ν. 2527/99, απαιτείται η προηγουμένη έκδοση κοινής απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού με την οποία καθορίζεται ο αριθμός των προσώπων που θα απασχοληθούν, το συγκεκριμένο έργο που θα εκτελέσουν, το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την ολική ή μερική παράδοση του έργου, το συνολικό ποσό αμοιβής, ο τόπος εκτέλεσης του έργου, καθώς και ότι το έργο δεν ανάγεται στον κύκλο των συνήθων καθηκόντων των υπαλλήλων του οικείου φορέα. Για τη σύναψη της σύμβασης απαιτείται βεβαίωση της νομικής υπηρεσίας της οικείας υπηρεσίας ότι πρόκειται για γνήσια σύμβαση έργου που δεν υποκρύπτει εξαρτημένη εργασία.
Ως φορείς Δημόσιου τομέα κατά το άρθρο 51 του Ν.1892/90 ορίζονται:
α) Οι κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες που υπάγονται στο Νομικό Πρόσωπο του δημοσίου και εκπροσωπούνται απ΄ αυτό.
β) Τα κάθε είδους Ν.Π.Δ.Δ., εξαιρουμένων των Χρηματιστηρίων Αξιών.
γ) Οι κάθε είδους κρατικές ή δημόσιες και παραχωρηθείσες επιχειρήσεις και Οργανισμοί καθώς και Ν.Π.Ι.Δ. δημοσίου χαρακτήρα που επιδιώκουν κοινωφελείς ή άλλους δημόσιους σκοπούς.
δ) Οι τράπεζες που ανήκουν στο νομικό πρόσωπο του Δημοσίου, είτε στο σύνολό τους είτε κατά πλειοψηφία.
ε) Οι κάθε είδους θυγατρικές εταιρίες των νομικών προσώπων που αναφέρονται στις περιπτώσεις β΄ και γ΄, εκτός από τις επιχειρήσεις Ο.Τ.Α..
Η ασφάλιση που έχει χωρίσει, μέχρι την έναρξη ισχύος του άρθρου 46 του Ν.3996/2011, στο Ι.Κ.Α. ή στον Ο.Α.Ε.Ε. για όσους απασχολήθηκαν στους ανωτέρω φορείς καθώς και σε ερευνητικούς και τεχνολογικούς φορείς του άρθρου 31 του Ν.1514/85 (εθνικά ερευνητικά κέντρα, ανεξάρτητα ερευνητικά Ινστιτούτα, ακαδημαϊκά ερευνητικά κέντρα, ανεξάρτητα ακαδημαϊκά ερευνητικά Ινστιτούτα), για δράσεις που χρηματοδοτούνται ή συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, παραμένει ισχυρή και δεν αναζητούνται εισφορές.
Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και σε εκκρεμείς υποθέσεις σε οποιοδήποτε στάδιο της διοικητικής διαδικασίας.
Πέραν των ανωτέρω συμβάσεων μίσθωσης έργου σε φορείς του Δημοσίου, στον ΟΑΕΕ ασφαλίζονται τα πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμβαση μίσθωσης έργου (εργολάβοι) και τα οποία κατά την έννοια του άρθρου 681 Α.Κ. διατηρούν ελευθερία ενέργειας κατά την παροχή υπηρεσιών τους, έχουν αναλάβει την υποχρέωση να εκτελέσουν συγκεκριμένο έργο και ο εργοδότης τους καταβάλλει τη συμφωνηθείσα αμοιβή αποβλέποντας τόσο οι ίδιοι όσο και οι εργοδότες τους στο παραγόμενο αποτέλεσμα άσχετα με τον τρόπο αμοιβής ή το χρόνο εργασίας τους.
7. Ασφάλιση μελών Αγροτικών Συνεταιρισμών
Με τις διατάξεις του άρθρου 56 του Ν.3996/2011 επιχειρείται η αποσαφήνιση του ασφαλιστικού καθεστώτος και η προστασία των μελών των αγροτικών συνεταιρισμών.
Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί με τη δράση τους, που στηρίζεται συνήθως στην προσωπική προσφορά των μελών τους, αποβλέπει όχι τόσο στην επαγγελματική αποκατάσταση, όσο στην αναγνώριση της κοινωνικής προσφοράς των μελών τους, στην πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής τους και στην ενίσχυση κατά ένα βαθμό του αγροτικού εισοδήματός τους.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 51 παράγ. 1, 2 του Ν.3996/2011 δεν υπάγονται στην ασφάλιση οποιουδήποτε ασφαλιστικού οργανισμού τα μέλη των αγροτικών συνεταιρισμών με βάση την ιδιότητα του μέλους του συνεταιρισμού. Εάν μεν είναι αγρότες και παράλληλα μέλη αγροτικών συνεταιρισμών ασφαλίζονται στον Ο.Γ.Α. υποχρεωτικά.
Εάν είναι μέλη αγροτικών συνεταιρισμών αλλά δεν είναι αγρότες, υπάγονται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, σε άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς κύριας ασφάλισης, για άλλη εργασία ή απασχόληση και ασφαλίζονται υποχρεωτικά σε αυτούς.
Με την παράγ. 3 προβλέπεται ότι μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που δεν είναι αγρότες και δεν εργάζονται ή απασχολούνται σε άλλη εργασία ή απασχόληση και ο μέσος όρος των εισοδημάτων τους από τη συμμετοχή τους στο συνεταιρισμό, της τελευταίας τριετίας (2008-2010) ή της πρώτης τριετίας για τους συνεταιρισμούς που ιδρύονται μετά την έναρξη ισχύος του νόμου, υπερβαίνει το 200πλάσιο και υπολείπεται του 400πλασίου του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη, όπως ισχύει κάθε φορά υπάγονται στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Γ.Α.. Εάν ο μέσος όρος των εισοδημάτων υπερβαίνει το 400πλάσιο του Η.Α.Ε., υπάγονται στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., κατατασσόμενοι στην 1η ασφαλιστική κατηγορία ή αν επιθυμούν προαιρετικά σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία.
Μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που είναι συνταξιούχοι του Ο.Γ.Α. δεν υπάγονται στην ασφάλιση ούτε του Ο.Γ.Α. ούτε του Ο.Α.Ε.Ε., σύμφωνα με την παράγ. 4..
Μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που είναι συνταξιούχοι ασφαλιστικών οργανισμών κύριας ασφάλισης του Υ.Ε.Κ.Α. πλην Ο.Γ.Α. καθώς και του Δημοσίου ή του Ν.Α.Τ., υπάγονται σύμφωνα με την παράγ. 5, στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., εάν ο μέσος όρος των εισοδημάτων τους της τελευταίας τριετίας (2008-2010) ή της πρώτης τριετίας για τους συνεταιρισμούς που ιδρύονται μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, που προέρχονται από τη συμμετοχή του στο συνεταιρισμό, υπερβαίνει το 400πλάσιο του Η.Α.Ε. όπως αυτό ισχύει κάθε φορά. Τα πρόσωπα αυτά εξαιρούνται από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 16 του Ν.3863/2010 περί απασχόλησης συνταξιούχων.
Όσοι μέχρι την έναρξη ισχύος των διατάξεων του άρθρου 56 του Ν. 3996/2011 έπρεπε να ήταν ασφαλισμένοι στον Ο.Γ.Α. και αντί αυτού ασφαλίσθηκαν στον Ο.Α.Ε.Ε. και κατέβαλαν εισφορές, δικαιούνται με αίτησή τους να αναζητήσουν την επιστροφή τους, αλλιώς για το χρόνο αυτό εφαρμόζονται οι διατάξεις περί διαδοχικής`ασφάλισης.
8. Παράλληλη ασφάλιση Ε.Τ.Α.Α. και Ο.Α.Ε.Ε.
Με την παράγ. 3 του άρθρου 18 του Ν.3863/10 προβλεπόταν η υποχρεωτική ασφάλιση των παλαιών ασφαλισμένων (όσοι ασφαλίστηκαν μέχρι 31/12/1992) του κλάδου κύριας ασφάλισης του Ε.Τ.Α.Α. στον Ο.Α.Ε.Ε., εφ΄ όσον ασκούν δραστηριότητα που υπάγεται στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. και η οποία δεν είναι συναφής με την επαγγελματική ιδιότητα των μηχανικών. Επειδή όμως στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.), ασφαλίζονται πλην των μηχανικών και οι υγειονομικοί, καθώς και οι νομικοί, για λόγους ίσης μεταχείρισης κρίθηκε αναγκαίο να επεκταθεί και στους ασφαλισμένους του τομέα υγειονομικών και τομέα νομικών, που υπάγονται στο Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων.
Με τη διάταξη του άρθρου 60 του Ν.3996/2011 αντικαταστάθηκε η ανωτέρω διάταξη, σύμφωνα με την οποία, «όσοι ασφαλίσθηκαν σε οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο πριν την 1/1/93 και είναι κατά την έναρξη του παρόντος νόμου ασφαλισμένοι στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (Ε.Τ.Α.Α.) υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., εφ΄ όσον ασκούν δραστηριότητα που υπάγεται στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. και δεν είναι συναφής με την επαγγελματική ιδιότητα για την οποία υπάγονται στην ασφάλιση του Ε.Τ.Α.Α..»
Κριτήριο της συνάφειας του επαγγέλματος με την ιδιότητα του μηχανικού, υγειονομικού ή νομικού, αποτελεί το γεγονός ότι η δραστηριότητα εμπίπτει στον κύκλο των επιστημονικών ενασχολήσεων του ενδιαφερομένου και δεν μπορεί να ασκηθεί σε καμία περίπτωση από κάποιο τρίτο πρόσωπο χωρίς το ανάλογο επιστημονικό υπόβαθρο.
Στις περιπτώσεις εταιριών που ο σκοπός τους επεκτείνεται και σε δραστηριότητες οι οποίες δύνανται να ασκηθούν και από τρίτους χωρίς να έχουν την ανάλογη επιστημονική κατάρτιση, τότε δεν υφίσταται συνάφεια της δραστηριότητας με την ιδιότητα του ενδιαφερομένου μηχανικού, υγειονομικού ή νομικού που τυγχάνει να είναι μέλος της εταιρίας. Πάντως σε περίπτωση αμφισβήτησης της συνάφειας της επαγγελματικής δραστηριότητας με την επαγγελματική ιδιότητα του μηχανικού, υγειονομικού ή νομικού, η αμφισβήτηση επιλύεται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης (Σ.Κ.Α.), όπως ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 60 Ν.3996/2011. Η ισχύς της διάταξης αυτής αρχίζει από 1/8/2010.
9. Προαιρετική Συνέχιση της ασφάλισης στον Ο.Α.Ε.Ε.
Για τη συνέχιση της ασφάλισης προαιρετικά στον Ο.Α.Ε.Ε. ίσχυαν για τους μεν παλαιούς ασφαλισμένους οι διατάξεις του άρθρου 4 του Π.Δ. 258/05, χωρίς παραπομπή στις υγειονομικές επιτροπής για διαπίστωση της αναπηρίας, για τους δε νέους οι διατάξεις της παράγ. 7 του άρθρου 42 του Ν.2084/92, όπου πέραν των άλλων προϋποθέσεων απαιτείται να κρίνονται από τις υγειονομικές επιτροπές.
Με τη διάταξη της παραγ. 2 του άρθρου 53 του Ν.3996/2011 αντικαθίσταται το πρώτο εδάφιο της παραγ. 1 του άρθρου 4 του Π.Δ. 258/05 και πλέον από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου οι ασφαλισμένοι του Ο.Α.Ε.Ε. καθώς και οι συνταξιούχοι αναπηρίας που διεκόπη η συνταξιοδότησή τους «δικαιούνται να συνεχίσουν την ασφάλισή τους προαιρετικά και στους δύο κλάδους ασφάλισης του Ο.Α.Ε.Ε., εφ΄ όσον δεν είναι ασφαλισμένοι ή συνταξιούχοι άλλου φορέα κύριας ασφάλισης ή του Δημοσίου από ίδιο δικαίωμα και κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης δεν κρίνονται ανάπηροι από την αρμόδια υγειονομική επιτροπή.»
Κατά τα λοιπά ισχύουν για τους μεν παλαιούς ασφαλισμένους οι διατάξεις του άρθρου 4 Π.Δ.258/05, για τους δε νέους οι διατάξεις της παράγ. 7 του άρθρου 42 του Ν.2084/92.
10. Κατάταξη ασφαλισμένων του πρώην Τ.Σ.Α. σε ασφαλιστικές κατηγορίες του Ο.Α.Ε.Ε..
Σύμφωνα με τον κανονισμό Ασφάλισης του Ο.Α.Ε.Ε., παράγ. 11 του άρθρου 37 Π.Δ. 258/05, όλος ο χρόνος που διανύθηκε στην ασφάλιση του πρώην Τ.Σ.Α. μέχρι 31/12/06, κατατάχθηκε στην 3η ασφαλιστική κατηγορία του Ο.Α.Ε.Ε., με αποτέλεσμα να έχουν παροχές της αντίστοιχης κατηγορίας. Επειδή λοιπόν διαπιστώθηκε ότι με την κατάταξη όλου του παρελθόντα χρόνου ασφάλισης σε κατηγορία δυσανάλογη με αυτήν που κατατάχθηκαν οι ασφαλισμένοι των πρώην Τ.Ε.Β.Ε. και Τ.Α.Ε., είχε ως αποτέλεσμα και δυσανάλογες παροχές συντάξεων, κρίθηκε σκόπιμο να τους δοθεί η δυνατότητα να καταβάλουν ειδική εισφορά ώστε να μεταταχθούν σε μεγαλύτερη ασφαλιστική κατηγορία για να έχουν βελτίωση των συνταξιοδοτικών παροχών στο μέλλον.
Με το άρθρο 52 του Ν.3996/2011 δίνεται η δυνατότητα στα πρόσωπα που μέχρι 31/12/06 έχουν διανύσει χρόνο ασφάλισης στο Τ.Σ.Α. και είναι σήμερα ασφαλισμένοι του Ο.Α.Ε.Ε., να καταταγούν, για το σύνολο ή μέρος του χρόνου ασφάλισής τους στο πρώην Τ.Σ.Α. στην 5η ασφαλιστική κατηγορία του Ο.Α.Ε.Ε., όπως ισχύει κάθε φορά και να δικαιωθούν τις αντίστοιχες παροχές, εφ΄ όσον καταβάλουν ειδική εισφορά για κάθε έτος ασφάλισής τους, ίση με 250 ευρώ. Τα οφειλόμενα ποσά εξοφλούνται είτε εφ΄ άπαξ είτε σε διμηνιαίες δόσεις που δεν μπορεί να υπερβαίνουν τα έτη για τα οποία επιθυμούν την ανακατάταξη. Σε περίπτωση που υποβληθεί αίτηση για συνταξιοδότηση πριν την εξόφληση, το υπόλοιπο παρακρατείται από τη σύνταξη κατά ? αυτής.
Οι διατάξεις αυτές έχουν κατ΄ εξαίρεση εφαρμογή και για όσους υπέβαλαν αίτηση από 1/1/2011 και μέχρι τη δημοσίευση του νόμου.
Ο τρόπος και οι προθεσμίες καταβολής θα καθοριστούν με απόφαση του Υ.Ε.Κ.Α. ύστερα από γνώμη του Δ.Σ. του Ο.Α.Ε.Ε..
ΠΗΓΗ:http://www.e-forologia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο Διαχειριστής δεν υποχρεούται σε απαντήσεις επί των σχολίων. Οι απαντήσεις σε ερωτήματα δίδονται έναντι αμοιβής, όπως αναφέρεται σχετικά στο πάνω μέρος του ιστολογίου στο κουτάκι με το τίτλο ΡΩΤΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.