Κι όμως, σε αυτές τις δύσκολες μέρες για τη χώρα μας μπορούμε και οφείλουμε να έχουμε ζωή με ποιότητα και εργασία με αξιοπρέπεια. Εάν δεν συμβαίνει, και δεν συμβαίνει, θα πρέπει να το επιδιώξουμε.
Πρώτοι οι κυβερνώντες θα πρέπει να επιδείξουν σεβασμό στον πολίτη και τους θεσμούς, σεβασμό στην εργασία των πολιτών και στην αξιοπρέπεια του καθενός και της καθεμιάς σε αυτή τη μικρή αλλά με μεγάλη ιστορία και δυνατότητες κοινωνία.
Σεβασμό ζητάμε και εμπιστοσύνη στη γνώση που παράγεται, στους χώρους που παράγεται, στους ανθρώπους που την παράγουν και στους νέες και τις νέες που σπουδάζουν όχι για να πλουτίσουν ιδιοτελώς αλλά για να πλουτίσουν την κοινωνία μέσα στην οποία θα ζήσουν.
Τα Πανεπιστήμια, ο ήπιος επιστημονικός λόγος των ανθρωπιστικών επιστημών μάς δίνουν τη δυνατότητα να φωτίζουμε την πολύπλοκη καθημερινότητα, να μεγεθύνουμε τα αποτελέσματα της δράσης με την ευρύτητα της εξελικτικής πλαισίωσης των φαινομένων, με την οπτική της ιστορικότητας των πράξεων, με την ανάσα που προσδίδει η επίγνωση και η πρόβλεψη και η διαχείριση του λάθους ή της αβεβαιότητας.
Οι κυβερνώντες στο υπουργείο Παιδείας δυστυχώς δημιούργησαν τρικυμία μεγαλύτερη από τις δυνατότητές τους και τώρα είναι αδύνατον να σταθούν όρθιοι και όρθιες.
Κατάφεραν το ακατόρθωτο: να προσδώσουν απεχθή εικόνα στην εκπαίδευση και να δημιουργήσουν απωθητικά σύνδρομα για κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια, απʼ όπου κι αν προέρχεται.
Αν παραμείνουν, θα ακυρώσουν το μέλλον της ελληνικής παιδείας.
Δημιούργησαν από νωρίς θόρυβο μεγαλύτερο από την κλίμακα των ιδεών και των πρακτικών τους. Δεν έλαβαν υπόψη τις συνθήκες, βιάστηκαν να παίξουν ρόλους που δεν είχαν κατανοήσει. Προσέλαβαν τεχνικούς του θεάματος αλλά δεν μελέτησαν τα κείμενα, τα συμφραζόμενα, τις σημασίες.
Έκαναν πολλές δοκιμές στον τηλεοπτικό καθρέφτη της εξουσίας, αλλά η παπαγαλία δεν τους βοήθησε στις εξετάσεις της πολιτικής πράξης. Οι πρυτάνεις, η πανεπιστημιακή κοινότητα με κοσμιότητα τους υπέδειξαν να αποσυρθούν και να επανέλθουν πιο προετοιμασμένοι.
Θα έπρεπε να μελετήσουν τα πολύπλοκα προβλήματα, τις μακρές αναφορές των συστημάτων αξιολόγησης των πανεπιστημίων, να αναζητήσουν τις συμβουλές που προέρχονται από συγκριτικές μελέτες και όχι από τη βιαστική φιλοδοξία, από την αντιγραφή και την παπαγαλία ιδεών που ποτέ δεν κατανόησαν.
Αντί γι 'αυτό οδηγήθηκαν σε ανώριμες συμπεριφορές αλαζονείας, εμμονών, καταστροφικότητας. Φαύλος όμως ο κύκλος των φαύλων. Εκ νέου οξύνουν εκεί που έπρεπε να αμβλύνουν τις αντιθέσεις, γκρεμίζουν εκεί που έπρεπε να χτίζουν γέφυρες επικοινωνίας, κατασκευάζουν το ψέμα εκεί που έπρεπε να αναδεικνύουν την αλήθεια.
Είναι αδύνατον πλέον να παραμείνουν όρθιοι στην αστάθεια που οι ίδιοι δημιούργησαν με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, με την εκτόξευση απειλών πέραν του μέτρου τους. Τρεκλίζουν, συγκρούονται μεταξύ τους, παραπαίουν.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αφήσει την παιδεία και το μέλλον της νεολαίας σε αυτούς που δεν εμπιστεύονται ούτε την παιδεία ούτε τη νεολαία.
Να πάψουν οι επιτελείς του υπουργείου Παιδείας τον κατοπτρισμό, δηλαδή να προβάλλουν τις δικές τους κακοήθειες στην εικόνα των άλλων, με παράλληλη πρακτική δολιοφθοράς των θεσμών, συκοφαντίας των πνευματικών ανθρώπων, διοικητικής διάλυσης.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν για τον βίο και την πολιτεία πολλών που είναι σήμερα τοποθετημένοι στην πολιτική ηγεσία της Εκπαίδευσης. Κυκλοφορούν πλέον ευρέως οι φήμες για τα σαθρά επιστημονικά βιογραφικά και τις ύποπτες ακαδημαϊκές πορείες, για τη συστηματική κατάχρηση εξουσίας και νεποτισμό στη στελέχωση οργανισμών, για τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος σε επιδειξιμανή ταξίδια, για τις φωτογραφικές προκηρύξεις ερευνητικών προγραμμάτων, για την απευθείας εξυπηρέτηση γραφικών ομάδων πίεσης-λόμπι (απόφοιτοι προτύπων και κολεγίων), για ατομική πολιτική επένδυση στην συναλλαγή με ομίλους επιχειρηματιών και ΜΜΕ, για την παντελή ανικανότητα διαχείρισης μεγάλων ιδεών και προγραμμάτων.
Ας επανέλθει η συντεταγμένη πολιτεία στην ευθύνη που της αναλογεί, προστατεύοντας την ελληνική κοινωνία και τη διεθνή εικόνα της από ένα νέο γύρο σκανδάλων που δεν θα αργήσουν να έλθουν στο προσκήνιο. Ας απαλλάξει την παιδεία από την προχειρότητα και την έλλειψη αισθητικής μιας εξαρχής λανθασμένης επιλογής.
Η εκπαιδευτική κοινότητα και η κοινωνία θα ανακουφιστούν από περιπέτειες χωρίς περιεχόμενο και θα βγουν πιο ισχυρές στον δύσκολο αγώνα της μάθησης, της διδασκαλίας και της πνευματικής αυτοπεποίθησης.
Είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να αναζητήσουμε με την ευθύνη της επιστημονικής γνώσης και την ωριμότητα που αντιστοιχεί στην μεταπολιτευτική δημοκρατία μας -την πιο ποιοτική και πιο μακρόχρονη στην ιστορία του ελληνικού κράτους- την εκ νέου επιθυμία και τον σχεδιασμό μιας ήπιας αλλά ουσιαστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.
* Ο Φραγκίσκος Καλαβάσης είναι καθηγητής, Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Πηγή: H AYΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο Διαχειριστής δεν υποχρεούται σε απαντήσεις επί των σχολίων. Οι απαντήσεις σε ερωτήματα δίδονται έναντι αμοιβής, όπως αναφέρεται σχετικά στο πάνω μέρος του ιστολογίου στο κουτάκι με το τίτλο ΡΩΤΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.