Tου Σαββίδη Γεώργιου,Συμβούλου Επιχειρήσεων.
Από το 1955 που θεσπίστηκε ο νόμος 3323/55 περί εισοδήματος φυσικών προσώπων μέχρι σήμερα ,πολλά έχουν αλλάξει στην φορολογία.
Τα περισσότερα βήματα που έγιναν ήταν προς την σωστή κατεύθυνση και είχαν σαν αποτέλεσμα την διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αύξηση της φορολογικής συνείδησης των πολιτών.
Αυτό που δεν έχει αλλάξει και πρέπει να αλλάξει, εάν θέλουμε ένα δίκαιο και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα, είναι η νοοτροπία που διακατέχει τους εκάστοτε ιθύνοντες του Υπουργείου Οικονομικών, η οποία έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά.
1)Οι νόμοι θεσπίζονται έχοντας κατά νου τον ασυνεπή και φοροδιαφεύγοντα πολίτη
Με αποτέλεσμα να την πληρώνει ο συνεπής. Αυτό εξηγείτε από την εφαρμογή υψηλών φορολογικών συντελεστών(δηλ αφού μας δηλώνουν ότι θέλουν ας βάλουμε υψηλή φορολογία)Έτσι ο συνεπής πληρώνει φόρο και για τον ασυνεπή.
2)Ψηφίζοντε νόμοι με μοναδικό σκοπό τον εκφοβισμό και μόνο των φορολογουμένων ,αν και είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν .Αλλά ακόμα και αν ήταν εύκολη η εφαρμογή τους δεν θα είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα ,διότι το κόστος παρακολούθησης της ορθής εφαρμογής τους είναι μεγαλύτερο από τα πιθανά οφέλη του. Πχ η υποβολή ισοζυγίων και συγκεντρωτικών καταστάσεων προμηθευτών από τις επιχειρήσεις.
Η ρήση του Απολλόδωρου «μαστίγιο κρατάς και ζητάς όρκο από το δούλο;»λέει τίποτα στους ιθύνοντες του Υ.ΠΕΘΟ.
3)Όταν εντοπίζονται αδυναμίες του συστήματος ακολουθείτε η τακτική του καλλωπίσματος αντί της της τακτικής των τομών και ρήξεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εφαρμογή των μοναδικών συντελεστών καθαρού κέρδους των εταιριών (που όλο καταργούνται αλλά όλο παραμένουν) καθώς επίσης και το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων.
Τα παραπάνω είχαν εφαρμοστεί από τον τότε Υπουργό Οικονομικών κο Τσοβόλα για να καταπολεμήσουν (σύμφωνα με τα λεγόμενά του)την αυθαιρεσία των εφόρων ,οι οποίοι(κατά τον κο Τσοβόλα) προσδιόριζαν αυθαίρετα τους συντελεστές κερδών των μικρών επιχειρήσεων ,αλλά και την αγοραία αξία των μεταβιβαζομένων ακινήτων.
Κανένα δεν απασχόλησε το οξύμωρο να έχει ,μια εταιρία με έδρα το Κολωνάκι τον
Ίδιο συντελεστή κερδών με αντίστοιχη στην Κοινότητα Κλείτους Κοζάνης.
Οπως επίσης και το γεγονός ότι οι Αντικειμενικές αξίες ήταν και είναι πολύ κατώτερες των αγοραίων ,με αποτέλεσμα να αγοράζονται ακίνητα σε τιμές διπλάσιες η τριπλάσιες των αντικειμενικών και να ξεπλένετε έτσι το μαύρο χρήμα της φοροδιαφυγής.,δίοτι στα συμβόλαια αναγράφονται οι αντικειμενικές αξίες και όχι οι πραγματικές.
4)Επικρατεί η λογική του πρώτα να πατάξουμε την φοροδιαφυγή και μετά θα μειώσουμε τα φορολογικά βάρη.
Επι του θέματος αυτού θα παραθέσω την ρήση του Τσώρτσιλ «δύο πράγματα δεν είναι εύκολο να γίνουν, να είσαι λογικός όταν είσαι ερωτευμένος και ειλικρινής όταν είσαι φορολογούμενος.»
Αλήθεια έχουν ακούσει οι iθύνοντες του Υπουργείου Οικονομικών τίποτα για την Καμπύλη του καθηγητή Αρθουρ Λαφέρ και τα «οικονομικά της προσφοράς»
Θα τους υπενθυμίσω λοιπόν ότι θεμελιώδης αρχή αυτής της θεωρίας υπήρξε η διαπίστωση πως τα φορολογικά έσοδα του κράτους δεν είναι ευθέως ανάλογα με το ύψος των φορολογικών συντελεστών. Αντί δηλ το δημόσιο να εισπράττει περισσότερα αυξάνοντας η φορολογία, μετά από κάποιο όριο η αύξηση των φορολογικών συντελεστών οδηγεί σε μείωση του φορολογικού προϊόντος που έχει αποτέλεσμα την στασιμότητα επενδύσεων και παραγωγής και συνακόλουθη μείωση των φορολογικών εσόδων.
5)Πάνω απ όλα το χαΐδεμα των αυτιών του πολίτη.Πως αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι απαλλάσσεται από το τεκμήριο διαβίωσης το επιβατικό αυτοκίνητο αναπήρου το Υπουργείο Οικονομικών δέχεται την φοροδιαφυγή των αναπήρων;
Φρονώ ότι μία κυβέρνηση που θέλει να ασκήσει κοινωνική πολιτική πρέπει να αναζητήσει άλλους τρόπους.
6)Η φορολογία χρησιμοποιείτε πρώτα σαν μέσο είσπραξης δημοσίων εσόδων(πως αλλιώς να εξηγηθεί η φορολόγηση των λογαριασμών κινητών τηλεφώνων!!!!!!!)
Δευτερεύοντος σαν μέσο ανακατανομής του εισοδήματος υπέρ των ασθενέστερων
Και τελευταία σαν μοχλός ανάπτυξης.
Φρονώ ότι θα έπρεπε να ακολουθηθεί αντίθετη φορά.το10% στο 1000 μας κάνει 100
Ενώ το ίδιο ποσοστό στο 1200 κάνει 120 απλή αριθμητική.
Αλλαγή νοοτροπίας επειγόντως στο Υπουργείο Οικονομικών.Νομοθετείστε έχοντας κατά νου την ρήση του Περικλή «όταν ελαφραίνεις τον πολίτη από τα βάρη,γίνεται ισχυρότερος για την πατρίδα και πιο πρόθυμα τα χέρια του για εργασία»
Από το 1955 που θεσπίστηκε ο νόμος 3323/55 περί εισοδήματος φυσικών προσώπων μέχρι σήμερα ,πολλά έχουν αλλάξει στην φορολογία.
Τα περισσότερα βήματα που έγιναν ήταν προς την σωστή κατεύθυνση και είχαν σαν αποτέλεσμα την διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αύξηση της φορολογικής συνείδησης των πολιτών.
Αυτό που δεν έχει αλλάξει και πρέπει να αλλάξει, εάν θέλουμε ένα δίκαιο και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα, είναι η νοοτροπία που διακατέχει τους εκάστοτε ιθύνοντες του Υπουργείου Οικονομικών, η οποία έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά.
1)Οι νόμοι θεσπίζονται έχοντας κατά νου τον ασυνεπή και φοροδιαφεύγοντα πολίτη
Με αποτέλεσμα να την πληρώνει ο συνεπής. Αυτό εξηγείτε από την εφαρμογή υψηλών φορολογικών συντελεστών(δηλ αφού μας δηλώνουν ότι θέλουν ας βάλουμε υψηλή φορολογία)Έτσι ο συνεπής πληρώνει φόρο και για τον ασυνεπή.
2)Ψηφίζοντε νόμοι με μοναδικό σκοπό τον εκφοβισμό και μόνο των φορολογουμένων ,αν και είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν .Αλλά ακόμα και αν ήταν εύκολη η εφαρμογή τους δεν θα είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα ,διότι το κόστος παρακολούθησης της ορθής εφαρμογής τους είναι μεγαλύτερο από τα πιθανά οφέλη του. Πχ η υποβολή ισοζυγίων και συγκεντρωτικών καταστάσεων προμηθευτών από τις επιχειρήσεις.
Η ρήση του Απολλόδωρου «μαστίγιο κρατάς και ζητάς όρκο από το δούλο;»λέει τίποτα στους ιθύνοντες του Υ.ΠΕΘΟ.
3)Όταν εντοπίζονται αδυναμίες του συστήματος ακολουθείτε η τακτική του καλλωπίσματος αντί της της τακτικής των τομών και ρήξεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εφαρμογή των μοναδικών συντελεστών καθαρού κέρδους των εταιριών (που όλο καταργούνται αλλά όλο παραμένουν) καθώς επίσης και το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων.
Τα παραπάνω είχαν εφαρμοστεί από τον τότε Υπουργό Οικονομικών κο Τσοβόλα για να καταπολεμήσουν (σύμφωνα με τα λεγόμενά του)την αυθαιρεσία των εφόρων ,οι οποίοι(κατά τον κο Τσοβόλα) προσδιόριζαν αυθαίρετα τους συντελεστές κερδών των μικρών επιχειρήσεων ,αλλά και την αγοραία αξία των μεταβιβαζομένων ακινήτων.
Κανένα δεν απασχόλησε το οξύμωρο να έχει ,μια εταιρία με έδρα το Κολωνάκι τον
Ίδιο συντελεστή κερδών με αντίστοιχη στην Κοινότητα Κλείτους Κοζάνης.
Οπως επίσης και το γεγονός ότι οι Αντικειμενικές αξίες ήταν και είναι πολύ κατώτερες των αγοραίων ,με αποτέλεσμα να αγοράζονται ακίνητα σε τιμές διπλάσιες η τριπλάσιες των αντικειμενικών και να ξεπλένετε έτσι το μαύρο χρήμα της φοροδιαφυγής.,δίοτι στα συμβόλαια αναγράφονται οι αντικειμενικές αξίες και όχι οι πραγματικές.
4)Επικρατεί η λογική του πρώτα να πατάξουμε την φοροδιαφυγή και μετά θα μειώσουμε τα φορολογικά βάρη.
Επι του θέματος αυτού θα παραθέσω την ρήση του Τσώρτσιλ «δύο πράγματα δεν είναι εύκολο να γίνουν, να είσαι λογικός όταν είσαι ερωτευμένος και ειλικρινής όταν είσαι φορολογούμενος.»
Αλήθεια έχουν ακούσει οι iθύνοντες του Υπουργείου Οικονομικών τίποτα για την Καμπύλη του καθηγητή Αρθουρ Λαφέρ και τα «οικονομικά της προσφοράς»
Θα τους υπενθυμίσω λοιπόν ότι θεμελιώδης αρχή αυτής της θεωρίας υπήρξε η διαπίστωση πως τα φορολογικά έσοδα του κράτους δεν είναι ευθέως ανάλογα με το ύψος των φορολογικών συντελεστών. Αντί δηλ το δημόσιο να εισπράττει περισσότερα αυξάνοντας η φορολογία, μετά από κάποιο όριο η αύξηση των φορολογικών συντελεστών οδηγεί σε μείωση του φορολογικού προϊόντος που έχει αποτέλεσμα την στασιμότητα επενδύσεων και παραγωγής και συνακόλουθη μείωση των φορολογικών εσόδων.
5)Πάνω απ όλα το χαΐδεμα των αυτιών του πολίτη.Πως αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι απαλλάσσεται από το τεκμήριο διαβίωσης το επιβατικό αυτοκίνητο αναπήρου το Υπουργείο Οικονομικών δέχεται την φοροδιαφυγή των αναπήρων;
Φρονώ ότι μία κυβέρνηση που θέλει να ασκήσει κοινωνική πολιτική πρέπει να αναζητήσει άλλους τρόπους.
6)Η φορολογία χρησιμοποιείτε πρώτα σαν μέσο είσπραξης δημοσίων εσόδων(πως αλλιώς να εξηγηθεί η φορολόγηση των λογαριασμών κινητών τηλεφώνων!!!!!!!)
Δευτερεύοντος σαν μέσο ανακατανομής του εισοδήματος υπέρ των ασθενέστερων
Και τελευταία σαν μοχλός ανάπτυξης.
Φρονώ ότι θα έπρεπε να ακολουθηθεί αντίθετη φορά.το10% στο 1000 μας κάνει 100
Ενώ το ίδιο ποσοστό στο 1200 κάνει 120 απλή αριθμητική.
Αλλαγή νοοτροπίας επειγόντως στο Υπουργείο Οικονομικών.Νομοθετείστε έχοντας κατά νου την ρήση του Περικλή «όταν ελαφραίνεις τον πολίτη από τα βάρη,γίνεται ισχυρότερος για την πατρίδα και πιο πρόθυμα τα χέρια του για εργασία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο Διαχειριστής δεν υποχρεούται σε απαντήσεις επί των σχολίων. Οι απαντήσεις σε ερωτήματα δίδονται έναντι αμοιβής, όπως αναφέρεται σχετικά στο πάνω μέρος του ιστολογίου στο κουτάκι με το τίτλο ΡΩΤΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.