Καταντήσαμε Εύρω-επαίτες.Ζητούμε διαρκώς περαιτέρω δανεισμό

Θλίβεται κάθε 'Ελληνας με το κατάντημα στο οποίο έφθασε ή χώρα του. Μία χώρα πού θά μπορούσε νά σφύζη σέ Ανάπτυξη καί δημιουργία πλούτου, κατήντησε νά περιφέρη τόν δίσκο τής επαιτείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμη και oι συνεντεύξεις τίς οποίες δίνει ό Πρωθυπουργός σέ ξένα μέσα ενημερώσεως προκαλούν θλίψη. 'Επιμένει ό κ. Παπανδρέου ότι δέν ζητούμε χάρη άπό τούς Γερμανούς καί τούς άλλους Ευρωπαίους. Αλλά ότι ζητούμε δάνεια γιά τά οποία πληρώνουμε τόκους.
Όμως σημασία έχει άν πιστεύουν πλέον oι δανειστές μας ότι αξίζουμε αύτά τά δάνεια καί ότι είμαστε σέ θέση νά τά αποπληρώσουμε.
Ολέθρια επιλογή
Μία υπερχρεωμένη επιχείρησις, ή οποία αδυνατεί νά ανταποκριθή στις δανειακές της υποχρεώσεις έχει συνήθως τρείς επιλογές: Ή πρώτη είναι νά περιορίση δραστικά τά έξοδά της ώστε νά παύση νά αύξάνεται τό χρέος της. Άν Βεβαίως μπορή νά τό πράξη. Ή δεύτερη επιλογή είναι νά κηρύξη πτώχευση. Αν τά πράγματα έχουν έπιδεινωθή σέ τέτοιον βαθμό ώστε δέν υπάρχει άλλη λύσις, άργά ή γρήγορα αυτό θά αναγκασθή νά κάνη. Η τρίτη έπιλογή, αυτήν τήν όποια έχουν τήν τάση νά υιοθετούν οι περισσότεροι υπερχρεωμένοι είναι νά ζητούν περισσότερα δάνεια. Αντί νά συμμαζέψουν τά έξοδα τους, προσπαθούν νά πείσουν τούς δανειστές τους ότι άν τούς χορηγήσουν περαιτέρω δάνεια, θά μπορέσουν τελικώς νά ανταποκριθούν στίς υποχρεώσεις τους.
Ή τρίτη αυτή επιλογή τής διαρκούς προσφυγή σέ νέο δανεισμό είναι ολέθρια Καί είναι αυτή ακριβώς τήν όποια ακολουθεί ή χώρα μας επί δεκαετίες, άν όχι άπό ιδρύσεως τού ελληνικού κράτους. Αντί νά φροντίσουμε νά παράγουμε μόνοι μας εθνικό πλούτο ώστε νά μήν έχουμε ανάγκη κανέναν, διαρκώς προσφεύγουμε καί εξαρτώμεθα άπό τά κεφάλαια τών ξένων. Τούς όποιους μάλιστα έχουμε φθάσει στό σημείο νά κατηγορούμε ώς υπαιτίους πού φθάσαμε εκει πού φθάσαμε. Διότι ακόμη καί αυτό έχει ακουσθή.Ότι δέν φταίμε εμεις πού τό δημόσιο χρέος τής χώρας μας έφθασε νά είναι σχεδόν 1,5 φορά τό ετήσιο εθνικό προϊόν μας αλλά αυτοί πού έβλεπαν τά χάλια μας καί συνέχισαν νά μας δανείζουν. Μά άν ισχύη αύτό, τότε γιατί εξακολουθούμε νά τούς ζητούμε νά μάς δανείσουν καί τώρα; θά έπρεπε νά μας αφήσουν νά πτωχεύσουμε.
Τό κακό είναι ότι τήν απλή αυτή αλήθεια ότι δηλαδή γιά νά σωθούμε πρέπει νά εργασθούμε καί νά δημιουργήσουμε μόνοι μας πλούτο ώστε νά απεξαρτηθούμε από τόν ξένο δανεισμό, δέν φαίνεται νά τήν ενστερνίζεται κανένας στόν τόπο μας. Μέ πρώτο καί χειρότερο τό πολιτικό μας σύστημα.Σήμερα έχει καταστή περίπου εθνικός στόχος ή επιμήκυνσις τής αποπληρωμής τού δανείου τών 110 δίς ευρώ πού μας χορηγείται σταδιακά από τόν ευρωπαϊκό μηχανισμό στηρίξεως καί τό Διεθνές Νομισματικό Ταμεία"Ενώ βρισκόμαστε στήν διαδικασία λήψεως τών δόσεων τού έν λόγω δανείου, εμάς μας απασχολεί ή παράτασις τής αποπληρωμές του. Καί ενώ οι ξένοι μας πιέζουν νά κάνουμε αυτά πού πρέπει νά κάνουμε ώστε νά μπορέσουμε νά αποπληρώσουμε τό δάνειο, έμείς αντιδρούμε καί αρνούμενα νά υποταχθούμε στίς υποτιθέμενες επιταγές τους.
Καμμία ανάπτυξις
Σύσσωμο σχεδόν τό πολιτικό μας σύστημα πρός αυτή τήν κατεύθυνση κινείται.Όλη ή ρητορεία είναι Αντιμνημονιακή. Κατηγορούμε τούς δανειστές μας επειδή εμείς δέν είμαστε σέ θέση νά πετύχουμε Ανάπτυξη. Μά πώς νά τήν πετύχουμε; Ανάπτυξις δέν πρόκειται νά επέλθη ενόσω αντιδρούμε σέ κάθε μέτρο πού μπορεί νά αύξηση τήν ανταγωνιστικότητα τής οικονομίας μας καί τών προϊόντων μας. Τό ίδιο Ισχύει καί γιά τόν συνδικαλισμό. Προχθές τά Ανώτατα συνδικαλιστικά όργανα τής χώρας Απεφάσισαν νά κηρύξουν 24ωρη πανελλαδική απεργία καί νά παραλύσουν ένα μεγάλο τμήμα τής ελληνικής οικονομίας. Πέρυσι εκήρυξαν συνολικώς έξι τέτοιες Απεργίες. Άραγε δέν αντιλαμβάνονται ότι μέ τίς απεργίες ή ύφεσις εντείνεται;Έχουν ποτέ υπολογίσει ποιά είναι ή συνδρομή τών γενικών καί τών έπί μέρους απεργιών στήν μείωση τής ετησίας παραγωγής;
Αν δέν αλλάξουμε νοοτροπία, δέν πρόκειται νά εξέλθουμε άπό τό τέλμα.Άν δέν συνειδητοποιήσουμε ότι ή οικονομική μας σωτηρία εξαρτάται από έμάς τούς ιδίους καί από τόν κόπο πού ατομικώς καί συλλογικώς πρέπει νά καταβάλουμε, δέν θά ύπάρξη σωτηρία.Κανένας ξένος δέν θά μας σώση άν δέν πεισθή προηγουμένως ότι αξίζουμε αύτό πού ζητούμε καί ότι είμαστε σέ θέση νά τό αποπληρώσουμε. Καί όταν ό πρωθυπουργός τής χώρας περιφέρεται από πρωτεύουσα σέ πρωτεύουσα εμφανίζοντας ώς έθνικό επίτευγμα ότι μειώσαμε τό ετήσιο έλλειμμα από τό 15% στό 10% τού ΑΕΠ, ενώ θά έπρεπε νά τό είχαμε μηδενίσει, τότε μοιραίως δέν μάς πιστεύει κανένας. Μας εκλαμβάνουν ώς κοινούς Εύρω-επαίτες. Καί έμεϊς μέ τήν στάση μας τό έπιβεβαιώνουμε.

Πηγή:EΣΤΙΑ 25.02.2011