Η μη αξιοποίηση της ιδιότητας του πολίτη.

Απόσπασμα από το κείμενο με τίτλο
"Πως καταντήσαμε έτσι την Ελλάδα"του Διονύση Κ.Μαγκλιβέρα,από το τεύχος ν.2 της Νέας Ευθύνης(Νοε-Δεκ 2010)


.....Σ' ένα σημείο νομίζω ότι φταίμε οι απλοί Έλληνες:ότι επιτρέψαμε στην κάθε ηγεσία(και κυρίως,βέβαια,στην πολιτική)να αφήσει τη χώρα χωρίς ιδεολογικά στηρίγματα.Χωρίς τον <<καρπό της γνώσης>>.Από μόνοι μας διαστρέψαμε την ιστορία,καταστρέψαμε τη γλώσσα,διασκορπίσαμε εθνικές και θρησκευτικές αρχές,κακοποιήσαμε παραδόσεις και ήθη αιώνων,ερημώσαμε τα <<μετερίζια>>.Φταίμε εμείς που δεν μπορέσαμε να αξιοποιήσουμε τη ζωοποιό ιδιότητα του πολίτη.

Η ατομική προκοπή που μας ήθελε υπερήφανους δημιουργούς(επιστήμονες, επαγγελματίες, εμπόρους κ.λ.π.), μετατράπηκε σε ισοπεδωτική υπαλληλοποίηση με την <<ίση>>(χωρίς δηλαδή αξιοκρατία) <<και ακώλυτη>> (χωρίς δηλαδή κανένα έλεγχο και καμιά κρίση) <<εξέλιξη>> που επιβραβεύεται(!!!) με την άδικη στην ουσία(γιατί όχι κι ανήθικη με βάση τις αρχές της παρεχόμενης προσφοράς;) <<μισθολογική προαγωγή>> (που <<βρέχει>> αδιακρίτως επί <<δικαίους και αδίκους>>).Με μια λέξη όλοι-ποιος λίγο, ποιος πολύ-συντελέσαμε το να χάσουμε το Ήθος,αυτό που μας εμπόδιζε στις άνομες προθέσεις και στις παράνομες πράξεις μας,<<Τίποτα πια δεν απαγορεύεται...αφού το ήθος έχει χάσει τελεσίδικα τά υποστηλώματά του...>>,έγραψε ο Ε.Π.Παπανούτσος.Η όλη αδυναμία μας ως πολιτών στο να ελέγξουμε τους πολιτικούς,τους επέτρεψε να οδηγήσουν σε διάλυση τον κρατικό μηχανισμό γιατί έτσι μπορούσαν να καλύπτουν τα όσα έπρατταν.Όλα αυτά τα πολιτικά <<τερτίπια>> τα αποδεχτήκαμε αδιαμαρτύρητα.Τα δεχτήκαμε,άλλοι γιατί μας βόλευαν,άλλοι γιατί αδιαφορήσαμε,άλλοι γιατί φοβηθήκαμε ότι δεν θα μας θεωρήσουν <<προοδευτικούς>>.Σκύψαμε το κεφάλι είτε από υπολογισμό,είτε από φόβο.<<Χωρίς αιδώ>> όμως πάντα.Από την παράλληλη πλευρά αφεθήκαμε χωρίς στόχους,ιδανικά,οράματα.Στερήσαμε το εαυτό μας από την υψηλοφροσύνη της ανάτασης.Καταργήσαμε τη χαρά της υλοποίησης του ονείρου.Πάψαμε να προσβλέπουμε,να σκεφτόμαστε,να λαχταρούμε να φτάσουμε σε κορυφές.Η ψυχή και η καρδιά μας υποχώρησαν μπρος στις σκοπιμότητες μιας αμφιλεγόμενης λογικής δήθεν προόδου,όπου το ατομικό όφελος καλύπτει το εθνικό,το ομαδικό.Δεν είμαστε πια ανθρωποποιοί,επιτρέψαμε να μεταβληθούμε σε ετεροκίνητα γρανάζια μιας μηχανής που κάποιοι άλλοι διευθύνουν.....