Ηλεκτρονική τήρηση βιβλίων σημαίνει ηλεκτρονική γραφειοκρατία.

Του Γιώργου Σαββίδη

Δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας γι’ αυτόν τον τόπο. Πάνω που λες επιτέλους , μετά από χρόνια έχουμε μια κυβέρνηση φιλική προς την επιχειρηματικότητα και που έχει σαν πρώτη προτεραιότητα την απλοποίηση των διαδικασιών στην σχέση του πολίτη με το κράτος, έρχονται οι δηλώσεις περί ηλεκτρονικής τήρησης των βιβλίων και προσγειώνεσαι ανώμαλα.

 Αρχικά, καλό θα ήταν να μαθαίναμε που εφαρμόστηκε αυτή η ανοησία.

Απ ότι είπε ο πρόεδρος της ΑΑΔΕ κος Πιτσιλής μάλλον μόνο στην Ρουμανία. Εδώ σταματάω. Δηλ κύριοι απ’ όλα τα κράτη του πλανήτη εμείς διαλέξαμε να εφαρμόσουμε κάτι που εφαρμόστηκε στην Ρουμανία;

 Αυτό από μόνο του, λέει ότι δεν πρέπει να εφαρμοστεί στην πατρίδα μας.

Αντί να εφαρμόσουμε κάτι από τα ανεπτυγμένα κράτη της δύσης, εμείς επιλέγουμε κάτι που δεν εφαρμόζεται πουθενά. 

Από μια φιλελεύθερη κυβέρνηση άλλα περιμένουμε.

Δεν γίνεται από τη μια να είμαστε κατά της γραφειοκρατίας και από την άλλη να δημιουργούμε ηλεκτρονική γραφειοκρατία.

Η φοροδιαφυγή γίνεται από συγκεκριμένες ομάδες. Κυρίως στην παροχή υπηρεσιών. Και επειδή η παροχή υπηρεσιών είναι αέρας δεν πιάνεται.

Το μόνο που μπορεί να κάνει το κράτος , είναι να ακολουθήσει την ροή του χρήματος. Εξ άλλου η χώρα μας έχει υιοθετήσει από το 2014 τις τεχνικές ελέγχου  που χρησιμοποιεί η Αμερικανική φορολογική αρχή. Επί του θέματος το Υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε τις Πολ 1270/2013 και 1050/2014 οι οποίες λεπτομερώς αναφέρουν την μεθοδολογία των έμμεσων τεχνικών ελέγχου καθώς και τον τρόπο εφαρμογής αυτών.

Όλα τ άλλα είναι σε λόγια να βρισκόμαστε ή απλά προσπάθεια για δημιουργία εντυπώσεων.

Θα είχε ενδιαφέρον να μας γνωστοποιούσε το Υπουργείο, τα αποτελέσματα από την εφαρμογή πχ του πόθεν έσχες του ν 3213/2003(Δήλωση και έλεγχος περιουσιακής κατάστασης βουλευτών, δημόσιων λειτουργών και υπαλλήλων, ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης και άλλων κατηγοριών προσώπων).

Ή τα αποτελέσματα από το νέο τρόπο υποβολής συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών και προμηθευτών. Οι οποίες καταστάσεις τώρα με την ηλεκτρονική τήρηση θα καταργηθούν. Ανατρέξτε στις διθυραμβικές δηλώσεις Θεοχάρη τότε και δείτε την ομοιότητα με τις σημερινές πομπώδεις εξαγγελίες του κου Πιτσιλή.

Κι όμως. Υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι ταμιακές μηχανές , καταπολεμούν την φοροδιαφυγή. Από μόνες τους. Ήμαρτον.

Τι προσέφεραν όλα τα χρόνια τα θεωρημένα ,βιβλία και στοιχεία; Τα τεκμήρια; Οι αντικειμενικές αξίες ακινήτων; Η εξόφληση των τιμολογίων αξίας άνω των 500 ευρώ μέσω τραπέζης; Οι γελοιότητες του Εργάνη πόσο βοήθησαν στην πάταξη της αδήλωτης εργασίας; Ελάχιστα έως μηδαμινά τα αποτελέσματα.

Ένας γραφειοκρατικός Λεβιάθαν που δεν λέει να χορτάσει. Έλεος. 

Υποθέτω κύριοι της κυβέρνησης ότι σαν φιλελεύθεροι, την  καμπύλη  Laffer την γνωρίζεται. Ε λοιπόν πάρτε το και λίγο αλλιώς λοιπόν.

Σταματήστε να τρομοκρατείτε τον κόσμο και απευθυνθείτε στους πολίτες όπως τους αρμόζει. Με σεβασμό και υπευθυνότητα.

Όπως απέδειξε λοιπόν ο Laffer οι καταβολές φόρων και οι εισφορών αυξάνουν όταν οι συντελεστές είναι χαμηλοί.

Δείτε τι έγινε στην Λιθουανία με την εφαρμογή ενιαίου συντελεστή 10% σε όλα τα εισοδήματα.(Flat tax revolution)

Δεν γίνεται στην σημερινή Ελλάδα για εισόδημα  μη μισθωτού της τάξεως των 30.000 να πληρώνονται εισφορές και φόροι 15.000,00. Όταν ο πολίτης παίρνει ελάχιστα από το κράτος. Είναι τόσο απλό. Τι δεν καταλαβαίνετε.

Παρ όλα αυτά και παρά το γεγονός ότι έχουμε μηδαμινά έως ανύπαρκτα αποτελέσματα από τις γραφειοκρατικές μεθόδους που εφαρμόζει το κράτος από καταβολής του, συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο κάνοντας δύσκολη την ζωή των επιχειρήσεων.

Είναι απίστευτο. Άνθρωποι με πνευματικό επίπεδο πολύ πάνω από τον μέσο όρο, με σπουδές αξιοζήλευτες με σπουδαία προσόντα, όταν αναλάβουν κυβερνητικό πόστο γίνονται από πάνθηρες γατάκια, έρμαια των διαθέσεων του τέρατος της γραφειοκρατίας. Κι έτσι παρά την εναλλαγή προσώπων σε κυβερνητικά πόστα η λογική παραμένει η ίδια.Να κάνουμε δύσκολο το επιχειρείν δια του εκφοβισμού. Να βγάζουμε το λάδι των επιχειρήσεων. Να κάνουμε τους φορολογουμένους να νοιώσουν όπως οι ήρωες του Κάφκα. Ένοχοι εκ προοιμίου χωρίς λόγο και αιτία.

Πριν από μερικά χρόνια , πίσω από το γραφείο ενός ελεγκτού στην Δ.Ο.Υ. ΦΑΕΕ Αθηνών υπήρχε μια γελοιογραφία που έλεγε ότι ο φορολογούμενος είναι εκ προοιμίου ένοχος , μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου.

Αυτή είναι η λογική του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα και δυστυχώς δεν βλέπω να αλλάζει ούτε και με την σημερινή κυβέρνηση, παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στην προσπάθεια να συλλάβουμε το 20% των απατεώνων(και πολύ λέω μιας και τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι οι Έλληνες είναι από τους ποιο βαριά φορολογούμενους πολίτες του πλανήτη )δυσκολεύουμε την ζωή του υπόλοιπου 80%. Ε, αυτό είναι παράλογο.

Χρειάζεται επειγόντως αλλαγή νοοτροπίας Το κράτος πρέπει να νομοθετεί έχοντας κατά νου τους έντιμους και όχι τους ανέντιμους. Ο ποινικός κώδικας δεν κατάργησε το έγκλημα.Οι αυστηρές ποινές που προβλέπονται από την νομοθεσία για την διενέργεια ληστείας, δεν αποτρέπουν τους ληστές από την τέλεση της παράνομης πράξης τους.

Το δεν θέλω να έχω πάρε δώσε με την Εφορία, ακούγεται όλο και περισσότερο από την συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρηματιών. Δεν είμαστε όλοι φοροφυγάδες, δεν είμαστε απατεώνες, δεν είμαστε ανέντιμοι. Και δεν μας αρέσει να καλούμαστε να αποδεικνύουμε συνεχώς ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Αυτά ακούμε συνεχώς από τους πελάτες μας.

Συμπερασματικά

Αν θέλουμε να αλλάξουμε το φορολογικό σύστημα και να οικοδομήσουμε σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών πρέπει να ξεφύγουμε από τις λογικές του παρελθόντος(υψηλά πρόστιμα για ψύλλου πήδημα σε σημείο τρομοκρατίας, υψηλοί φορολογικοί συντελεστές, τεκμαρτοί προσδιορισμοί εισοδήματος, προσπάθεια εκφοβισμού των φορολογουμένων κ.α) και να στραφούμε σε μείωση των συντελεστών(φόρου εισοδήματος ,προστίμων, ΦΠΑ) με ταυτόχρονη εφαρμογή ποινικών διατάξεων για τους παραβάτες, καθώς επίσης και άρση της αδείας ασκήσεως επαγγέλματος των φοροφυγάδων.

Και πέραν αυτών το σπουδαιότερο είναι να πείσουμε τον φορολογούμενο , ότι η καταβολή φόρων δεν γίνεται για να περνάνε καλά οι εκάστοτε κυβερνώντες , αλλά σαν ανταπόδοση υπηρεσιών του κράτους προς τους πολίτες. Όσο καλύτερες είναι αυτές οι υπηρεσίες , τόσο ποιο εύκολο είναι για τον πολίτη να πληρώνει φόρους. Στην αντίθετη περίπτωση θεωρεί τον εαυτό του κορόιδο και ανθίσταται δια της φοροδιαφυγής.

Και το σπουδαιότερο όλων.

Να πάψει το κράτος να θεωρεί τον πολίτη εκ προοιμίου ένοχο.

Φτάνει πια με το κράτος Δον Κιχώτη.